Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zimno, brr

Kto to widział, żeby po takich ciepłych i śliczniunich dniach zrobiło się tak zimno. Nic tylko wskoczyć pod kołderkę. Ale nie ma tak dobrze, robota czeka i to taka nie cierpiąca zwłoki. (Oj będą zwłoki, ale moje, jak się w końcu nie wyśpię).

Wszystko mnie boli i czuję wszystkie mięśnie. Książę małżonek dał dzisiaj czadu. Tańczyliśmy ze 2 godziny. I żeby było śmiesznie, to zupełnie bez muzyki. Nie żeby się odtwarzanie zepsuło, nie, nie. Po prostu, co ma nam muzyka w tańcu przeszkadzać ;) Ćwiczymy poszczególne kroki i ich połączenia i na razie to ciężka praca, trochę przyjemności też. Dopiero potem, w nagrodę, mamy potańczyć przy muzyce. Ale nie wierzę, że nastąpi to w tym stuleciu.

Nie wiem, czy wy też tak macie. Jak chudłam, to nikt tego nie widział, sama musiałam się chwalić. Teraz, jak waga stoi jak zaczarowana, wszyscy rozpływają się nad tym, jak to podomno znikam w oczach (wolałabym raczej w dupie). No ale teraz głupio byłoby znów się obeżreć i przytyć. A było się nie chwalić!! Dzisiaj i tak zgrzeszyłam, najpierw tylko trochę i bez wyrzutów sumienia (taki jestem zatwardziały grzesznik): gryzek sznikersa i 2 łyżeczki czubate karmelu z puszki (mniam). No ale potem, to dowaliłam: jajecznica na kiełbasie!! Ale to przez to, że się przegłodziłam i ominęłam lunch. Dzisiaj już tylko woda, nawet suchego czarnego chleba nie będzie :(