Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
No tak... Dzień Dziecka...

Moja teściowa bardzo lubi rozwijać się kulinarnie z okazji wszystkich możliwych świąt. Dzisiaj chciałam udać, że to nie moje święto i nie odwiedzać jej. Niestety, a raczej stety - nie udało się. Niestety, bo nie oparłam się ciastu, wprawdzie owocowemu, ale co z tego :( A stety, bo dostałam w prezencie bardzo ładną bluzeczkę. Oto ja w całej krasie:



A i z boku, żeby nie było, że nie mam z czego się odchudzać ;)
Oj, mam. Będzie tego smalcu cała przyczepa.



Dzisiejsze ciasto chciałam sobie potraktować zamiast obiadu. Wytrwałam do 17 i zjadłam mięsko z surówką z kiszonej kapusty. Starałam się, żeby porcja była mała, tym bardziej, że pochłonęłam co najmniej pół kg truskawek. Zatem na kolację już tylko maślaneczka. Jeszcze odczekam jakąś godzinkę, bo i tak pewnie nie pójdę do łóżeczka przed 23.
Dzisiaj jest dzień pieczenia chleba. Od 2 miesięcy piekę chlebek na zakwasie z dodatkiem siemienia lnianego, ziaren słonecznika i dyni. Rewelacja!!!!



Polecam. Doskonały na zaparcia! Rodzinka już innego nie chce (wcale im się nie dziwię, bo nawet wasa przy nim wymięka).

Zatem z okazji Dnia Dziecka nie podliczę dzisiejszych kalorii. I tak uważam, że było nieźle, bo normalnie od teściowej bym się wyturlała :)))
Jutro też nie będzie łatwo, bo wieczorem jakiś bankiet dla gości z Comeniusa. I pojutrze i popojutrze. Spróbuję przetrwać to na sałatkach.

Jeszcz tylko powinnam wygospodarować czas na odrobinę ruchu. Z tym będzie najgorzej. Do 20 czerwca pozostanę chyba tylko przy sobotnim basenie. A muszę się pochwalić, że w ciągu 30 minut cały czas staram się pływać i pokonuję ok. 38 długości basenu, czyli prawie kilometr. (Samochwała w kącie stała)

A w ogóle to stara już jestem. Moja córcia tydzień temu skończyła 18 lat i skończyła zdawać maturę, teraz miesiąc oczekiwania na wyniki pisemnych.