Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jak oszukuję chcicę słodyczową

Od razu zaznaczam, że nie działa w 100%-ach, cudów nie ma Jak mnie opęta, to ukochane żelki czy czekoladki znajdą się w moich trzewiach, tak czy inaczej No aleee...obecnie w 9 przypadkach na 10 potrafię zastopować moją miłość do słodyczy. A oto moje sposoby (pewnie już było wszędzie i milion razy, ale co mi tam):

1. STEWIA. Rządzi u mnie obecnie i nieodwołalnie. Słodzę nią kawę, herbatę, desery (nawet na diecie przecież są), jogurt naturalny z owocami/musli. Póki co jeszcze z nią nie piekłam, to dopiero najwcześniej na stabilizacyjnej.Ale jak na razie sprawdza się świetnie. Zaczynałam od klasycznych tabletek do kawy, przeszłam przez proszek, a teraz kupiłam (allegro, choć pewnie w eko-sklepach też jest - ja nie mam dostępu do tego typu placówek) stewię w płynie i jestem z niej najbardziej zadowolona, bo jest wszechstronna, wygodna i wydajna (buteleczka 125 ml z kroplomierzem, 3 krople to jedna łyżeczka cukru). Stewia jest naturalna, praktycznie bezkaloryczna i bezpieczna - mogą ją spożywać nawet dzieci.
2. HERBATKI OWOCOWE. Pokochałam je ostatnio. Słodzę stewią, jak już wyżej wspomniałam. Mają cudowny aromat i spokojnie dają mi poczucie, że właśnie zjadłam coś pyyysznego :) Akurat teraz piję sobie Lloyda o smaku ananasa i gruszki. W szafce mam jeszcze jeżynę z jagodami i czarny bez (ten ma aromat konfitury z róży, mniam!) Chęć na słodkie zaspokojona, a przy okazji zapewniam sobie odpowiednią ilość płynów, bo to głównie przez to zaczęłam je pić. Zaparzam sobie cały dzbanek (0,75l) i popijam ze smakiem. A takich dzbanków robię w ciągu dnia nawet 3-4! Wodę  lubię i piję również, ale blisko 2 litrów dziennie nie byłam w stanie przełknąć
3. OWOCE. Jak już powyższe punkty nie działają Co tu dużo pisać...pyszne i lepiej gruszkę schrupać niż pochłonąć tabliczkę czekolady, nie? A ja potrafię, potrafię, he he he Wiadomo, uważać trzeba na ilość, ale to truizm.
4. ODKŁADANIE ZJEDZENIA CZEGOŚ SŁODKIEGO NA "ZA PÓŁ GODZINY". Cóż, to u mnie działa bardzo rzadko. Jak mnie ssie, to wyłącza się racjonalne myślenie i MUSZĘ działać szybko, bo frustracja, nerwica i obłęd tylko czekają na moją słabą duszyczkę
5. A jak już nic nie działa, to zjadam zakazany owoc i staram się iść dalej bez zbędnego biadolenia. Nikt mnie przecież nie zmuszał do jedzenia i nikt mnie nie zmusza do odchudzania. To MOJE decyzje i biorę konsekwencje na klatę, bom już duża dziewczynka

Jak fajnie ważyć 10 kilo mniej mimo chwil słabości