Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Może ktoś wyjaśni

Zacznę moze od tego że u mnie w miare ok jem ładnie staram się ćwiczyć choć troche rozlożyła mnie choroba i ciągła gorączka Tak po za tym wszystko ok i cacy :3 Dam rade, dam rade....

W sumie pisze tutaj bo nurtuje mnie coś co na vitalii jest bardzo częste i przez co można popaść w depresje . Waże ile waże wiem że jestem to bardzo bardzo dużo, ale nigdy prze nigdy nie pwoeidiząłabym o sobie że nienawidze siebie i mojego ciała, bo to moja wina i odżywiania mnie w dzieciństwie jak wyglądam a moje ciało nie siedziało i nie wpierda*lało wbrew mnie co popadnie, czyli kilogramy słodyczy. Natomiast ostatnio czytając sporo pamiętników i forum zauważam że są tutaj dziewczyny, mające świetna figure, o której nie jadna z nas marzy mówią jestem paskudna gruba do niczego się nie nadaje jestem zerem powinnam umrzeć.... Młodziutkie dziewczyny w moim wieku ważące 55-65 kilogramów uważają się za wieloryby i obleśne krowy. Masakrycznie mnie to dołuje  i w ogole zastanawiam się czy wg tych dziewczyn osoba taka jak ja powinna w ogole wychodzić na ulice skoro waże ponad 30 kg wiecej niż one xD rozumiem że każdy ma jakieś cele do których dąży, ale kurcze z niczym nie mozna popaść w przesade i chcieć ważyć po 40 kilogramów Poruszyłam kiedyś ten temat wśród znajomych dziewczyn i w sumie wiekszosc z nich skoczyła że 60 kg przy 160cm wzrostu to już za dużo i ze nie każdy chce byc wielorybem i chcą móc pojsc do sklepu i zmieścić się we wszystko emmm tak....  Ja waże ponad 90 kilo i nie mam jakiegoś problemu z ciuchami ubieram się normalnie w sieciówkach wiadomo że nie chodze w rozmiarach xs, s, ani m xD Ten fenomen odchudzania się w obecnych czasach mnie aż przeraża, jeść zdrowo ok ruszać się tak jak najbardziej ludzie prosze ale odchudzać co wagi 40 kg dla mnie chore

Jestem ciekawa waszego zdania na ten temat  Miłego dniaaaa ;*