Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Idę siłą pędu

Pierwsze koty za płoty. 1,2 kg za mną. Przed chwilą zobaczyłam, że od końca maja przytyłam 12 kg. Nie wiem nawet jak to się stało.... Na razie nie kombinuję specjalnie co by nie przekombinować. Dieta Vitalii idzie ok. No cóż, to dopiero 2-gi dzień. Dużo zamienników w razie gdybym czegoś w lodówce nie miała. Na pierwsze dziesięć dni zrobiłam rygorystyczną listę zakupów co do diety - potem myślę jakoś ogarnę się z resztą.  Zaraz spróbuje pilates może i stretching. Tylko kolano jakoś owinę. Nie mam pomysłu jak to przeskoczyć. Liczę, że gdy stracę parę kilo wrócę do jako takiej formy. Na ten moment kuleję chyba od miesiąca, zero kucania. klękania, skoków, skręceń. A największy ból chyba jest ... w łóżku. Ma ktoś jakiś pomysł? Ani na boku, ani na plecach....Ból mnie wybudza- mój plan na styczeń- udam się do jakiegoś dobrego specjalisty. Nie mogę sama sobie z tym poradzić od dwóch lat. Bez ruchu trudniej schudnę...Potrzebuję tej nogi...Sylwestra spędziłam w grupie znajomych. Ludzi, którym nie przeszkadza moja waga i moje gabaryty, którzy jednak wspierają mnie w chudnięciu i cieszą się każdym moim sukcesem. Ostatnio trochę się odizolowałam, ale muszę to zmienić i naprawić. Jeszcze nie czuję zapału do tych wszystkich zmian, jeszcze nie potrafię czerpać z tego satysfakcji i radości- ale podchodzę do tego zadaniowo. Na teraz musi mi to wystarczyć.