Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nie daję rady :(

Ja Ciebie nie rozumiem, ale jestem tak straszliwie zorganizowana, że tego typu problemów organicznie nie jestem w stanie pojąć, ale z czysto logicznego punktu widzenia - masz problem z ogarnięciem życia i swoich problemów zwróć się do profesjonalistów. Pisałaś gdzieś tam niżej, że masz Swoją psycholog - umów się z nią, od tego w końcu jest. Jeśli chodzi o Ojca - nie znam Twojego - ale ja se Swoim mamy taki sam charakterek i też często idzie na noże - ale wiem, że On zrobiłby dla mnie wszystko i ja dla niego też - więc może Wasz problem polega na tym samym. Trzymam kciuki, żeby Ci się poprawiło :)

Trzymaj się czasami trzeba spaść na sam dół żeby się od niego odbić i to porządnie. Pamiętaj że masz dzieci i one ciebie potrzebują. Dla nich jesteś najważniejsza. Dasz radę wiem że czasem jest ciężko i źle. Czasami dużo daje modlitwa Polecam i Pozdrawiam

ja od rodziców mieszkam jakieś 20 km, ale jeżdżę góra raz w miesiącu. Po co mam wysłuchiwać jaką to nieudacznicą jestem, etc??

kurde wiem jak to jest byc kłębkiem nerwów ;/ trzeba naprawdę duzo sie namęczyć zeby zmienić myślenie na pozytywne mimo ze sytuacja do tego nie zachęca ale trzeba próbować i nie poddawać sie ! :) co do ojca wiesz...ja bym pewnie mu powiedziała cos w stylu ze ja nie żałuje tej wpadki i on tez nie powinien bo dzieki temu masz córkę a on wnuczkę a jesli żałuje to znaczy ze wolałby żeby tego dziecka nie było...rozwodu czy ślubu tez nie musisz żałować - ta sytuacja na pewno wiele cie w życiu nauczyła...może nie byłabyś w tym miejscu z tym człowiekiem z którym jesteś gdyby nie to...wiec czy ejst sens żałować przeszłości? Przecież im więcej błędów popełniamy tym więcej sie uczymy, czasem sa to bolesne lekcje ale bez nich bylibyśmy "analfabetami", ktoś kto nie popełnia błędów stoi w miejscu...może taki punkt widzenia da mu do myślenia...przeszłość to przeszłość juz sie wydarzyła...przeszłości nie da sie zmienić, przyszłość jest jakby zablokowana...jedyne na co mamy wpływ to dziś i tylko na tym warto sie skupiać ;)

Nie przejmuj się, ojciec niema prawa Ci nic wypominać. Czy korzystałaś z pomocy psychologa?

Wiem, że nie jest to proste w wykonaniu ale wpuszczaj to jednym uchem.... Jesteś chwilowo zależna od niego Nabierz dystansu i spróbuj skupić się na bieżących sprawach. Przekonałam się nie raz, nie dziesięc - tysiące ! jak trudne jest życie :( Trzymaj się Kochana i nie poddawaj. Masz dla kogo żyć szczęśliwa i uśmiechnięta

Nie poddawaj się i żyj dla siebie! Moi rodzice też nigdy mnie w niczym nie wspierali. Nie widziałam ich od wielu lat i tak jest lepiej. Czasami trezba się postawić i powiedzieć, że nie będzie się akceptować pewnuch zachowań. Może powiedz ojcu, że jesli nie ma Ci nic miłego do powiedzenia, to niech się wcale nie odzywa? Sytuacji to nie naprawi, ale nie będziesz musiała tego wysłuchiwać.

Spróbuj się od tego odciąć. Przeszłości już się nie zmieni trzeba żyć tu i teraz.

oj przykro sie to czyta :(:( rodzina powinna byc tymi ktorzy wspieraja najbardziej niezeli sptkania z tata az tak CIe doluja to zerwij z nim kontakt na jkis czas moze dystans dobrze wam zrobi .. staraj sie szukac jakis pozytywow w swoim zyciu bo to zawsze pomaga ! Bedzie dobrze trzymam za Ciebie kciuki !

Serio Ci współczuję, moja a mama mnie źle traktowała od Stycznia z moją rodziną nie utrzymuję kontaktu ale mam prościej są daleko ! Postaraj się myśleć pozytywnie i może uda Ci się przesunąć wizytę u psychologa buziaki xx

Kochana nie poddawaj sie i rob co Ty uwazasz za sluszne i NIKT nie ma prawa Tobie mowic jak masz przezyc swoje zycie.Mnie tak wykanczala tez rodzina.I odseparowalam sie.Przelom nastapil w lutym bo po ponowynch "jazdach" ze strony rodziny powiedzialam STOP i nie utrzymuje kontaktu...............Czlowiek przez glupote innych moze sie wykonczyc! W imie czego???Duzo sily Tobie zycze!!!!

Asiu, musisz tak często byc u rodziców? Nie możesz dziewczynek zawieźć do szkoły i wrócić do domu? Bo jaki jest sens, żebyś uciekala z domu jak ojciec jest. To jest bez sensu... Moi rodzice mieszkają od nas moze 500 metrów, a jestem u nich bardzo rzadko... Nie mam potrzeby zbyt częstego spotykania sie.

Chyba nie ma nic gorszego jak toksyczni rodzice buziaki

Asiu, nie bardzo znam Twoja historię, wszak znajomymi jestęsmy od nie dawna. Zawsze staram sie zapoznać z każdym nowym pamiętnikiem jednak ostatnio wciąż brak mi na to czasu... dlatego dośc trudno będzie mi odnieść się do Ciebie jako osoby z przeszłością, bo najzywczajniej tej przeszłości nie znam. Z tego co czytam dziś, myslę sobie, ze moze warto byłoby spotkać się z jakimś psychologiem, przed którym otworzysz się, opowiesz swoją historię, obca osoba pozwoli Ci na pewne sprawy spojrzeć z innej perspektywy. To po 1... po 2 - jeśli znasz troche mój pamiętnik to sama wiesz ze sporo miałam współnego z deprechą i to przez wielkie D... Miewam gorsze dni... ale... to są takie sobie gorsze nastroje... ale było tez tak, ze jedyna rzeczą jaką robilam to chodziłam do pracy, a po niej stawalam się więźniem własnego łózka w którym potrafiłam leżeć całymi popołudniami... nie zajmowałam się niczym i nikim, nawet Szymonem... przeszłam prochy, psychiatrów, psychoterapeutów, cudowne ksiązki, medytacje, afirmacje i uj wie co jeszcze.. z perspektywy paru miesięcy wiem, ze jesli nie wyeliminujesz osób lub zdarzeń które powoduja u Ciebie złe samopoczucie to nic sie nie zmieni.. np.. eliminacja osób toksycznych ze swojego otoczenia, albo przynajmniej całkiem ograniczone kontakty z nimi... W Twoim przypadku toskyczny jest ojciec... unikaj z nim kontaktu... uwierz mi - poczujesz sie lepiej. Masz rację - jesteś dorosła kobietą, odpowadasz za siebie.. i swoje dzieci... pamietaj, ze masz po co i dla kogo żyć! Zrób coś ze sobą by uniknąć najgorszych i ostatecznych rozwiązań.... nie bardzo wiem dlaczego piszesz ze mozesz zostac pod mostem... ale zrób wszystko co mozesz by tak się nie stało... małymi krokami... ale przeciwdziałaj temu co moze sie wydarzyc za wczasu... Moze V Ci pomozę? Moze tu bedziesz sie wygadywać? Mnie to pomaga... naprawdę. Hm.. troche chaotycznie napisałam, ale mam nadzieje ze rozumiesz co mam na myśli. Trzymaj sie ciepło, jakby co to pisz na priv. Sciskam serdecznie - U