Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Niemoc ?! I psycholog...

Trzymaj się Kochana i nie daj się złym myślom. One przeminą. Nie daj się zapanować nad sobą smutkowi i ciemności. Czasem słońce, czasem deszcz, więc przeczekaj ten ciężki czas szukając rozwiązania problemu, bo tak nie może być jak jest teraz, jeśli prowadzi to nad przepaść. Buziaki i uściski. Myślę że wiele ludzi w swoim życiu ma/miało takie zakręty. To tylko ostry zakręt. Nie daj się, bo WARTO ŻYĆ, choć czasem się nie chce. :) Asia! Asia! Dasz radę! :)

Kochana, bardzo mi przykro czytając że jest tak źle u Ciebie. I nie jesteś tchórzem bo odwagę trzeba mieć by żyć. Musisz zadbać przede wszystkim o siebie, pokochać się, zaakceptować i wszystko sobie wybaczyć. Przestać żałować że coś zrobiłaś tak a nie inaczej (to o czym mówiłaś w filmiku) i popatrzeć na swoje życie tak trochę z boku. Jak byś była obserwatorem i pomyśleć co byś osobie w takiej sytuacji poradziła. Może znajdziesz promyk nadzieii? My nie znamy całej sytuacji jaka jest u Ciebie, więc nasze rady czesto są nie do końca trafione. Może zrob listę problemów ktore najbardziej Ci doskwierają i pomału staraj się je rozwiązać tylko nie wszystkie na raz. Nie wiem co mogę Ci doradzić... Pamietaj jednak o tym że jesteś silną, mądrą kobietą. Przytulam iściskam mocno.

Skup się na sobie i swoich potrzebach bo ty jesteś tak samo ważna jak oni wszyscy. Trochę zdrowego egoizmu nie zaszkodzi. Ja też teraz poszłam po rozum do głowy i jak raz nie posprzątam a zamiast tego poćwiczę to będę szczęśliwa. Pamiętaj że dla córki jesteś całym światem. Trzymaj się cieplutko.

Moze jednak czas zeby psychologa zamienic na psychiatre bo jesli pojawiaja sie mysli samobojcze to depresja ma sie dobrze w przeciwienstwie do Ciebie... Wiec warto by cos zmienic. Albo lekarza albo partnera... A on w ogole wie o tych Twoich problemach czy to taki zwiazek w ktorym o problemach sie nie rozmawia?

Cały czas czytam i nie mogę uwierzyć. Powiem Ci ze jeżeli dalej tak będzie to się wykonczysz. Ale z drugiej strony to nigdy nie usłyszałam dobrego słowa o jego córce. Aż taka zła. Ja też bym była gdyby "nie matka" z dzieckiem nagle mnie zaczynała wychowywać. Sama się zgodziłas na takie układy a ona nie miała pewnie nic do gadania. Hmm wiesz jesteś dorosłą kobieta, mądra, ciepła, i to Ty powinnaś zapanować nad tym cyrkiem. Może powinnaś iść na terapię z obiema córkami żeby utworzyć zdrowe relacje.

Mam to samo. Tyle ze Ty przynajmniej masz przyczyne i niejako usprawiedliwienie. Zdrowka zycze !

Jestes i trwasz w toksycznym związku który Cię niszczy, uciekaj puki możesz bo jesteś młoda i życie przed Tobą możesz spotkać kogoś naprawdę dobrego i być szczęśliwa a nie z kimś przy kim masz takie myśli ....a gościu raczej się nie zmieni bo mu jest wygodnie ....szkoda Cie dziewczyno, trzymaj się jakoś:***

Jezsli takie mysli Cie nachodza to chyba jednak jestes w nieodpowiednim zwiazku chyba bo z tego co czytam partnera nigdy nie ma . nie daje CI wsparcia :( troszke to zaczyna wygladac ze znalazl sobie nianie do dziecka ktorej wydziela jaka tam kase ( mniej niz musialby zaplacic opiekunce ) przyjedzie ra zna jakis czas przepraszam za wyrazenie pobzyka wezmie czyste ciuchy , bedzie dobrym tatusiem i pojedzie dalej i Ciebie z tym wszystkim zostawia ! czy on nie widzi w jakim jestes stanie ! SAMOBOJSTWO to jest sraszna mysl nie rob tego nigdy !!! Moj brat probowal poplenic i do konca zycia mu tego nie wybacze a pomysl sobie co by zrobila twoja corka ! Psychologa zmien bo skoro takie masz mysli a ona Tobie daje wizyte na z a3 miesiace to jest jakis zart !:( zezloscilam sie przepraszam bo jestes taka super kobieta i zaslugujesz na partnera przy ktorym nie bedziesz sie tak czula , w zwiazku nie chodzi tylko o milosc .... trzymaj sie kochana i nie rob gluot !! :*

Przepraszam ale może to dziecko partnera i jego podejście poprostu Cię przerasta! On wyjeżdża a Ty się użerasz z gówniarą. Dla niego wszytsko co ona zrobi będzie cacy, a Ty dla niej wstrętną macochą! Swoje dzieci ciężko wychowywać, nie mówiąc o cudzych, jeszcze pod nieobecność jedynego rodzica którego się słucha! masz swoje dziecko, swoje traumy, bagaże! Potrzebujesz spokoju, a nie chandryczenia się. Jeśli to wszystko, czy cokolwiek innego doprowadza Ciebie do myśli samobójczych, to musisz to jak najszybciej skończyć!!! Nie spodziewaj się cudów po wizycie za 3 mce. Po pierwsze trzeba wytrzymać i dożyć, po drugie faceci rzadko się otwierają, przyznaja do błędów. A do zmiany, zwłąszcza po 40-60 min to baaaardzo długa droga, jeśli w ogóle. Szok! A gościu szczęśliwy że spierd... od problemów i wyjeżdża. No i pewnie zły że wraca a Ty zamiast po głowei głaskać, to czepiasz się jego i jego dziecka! Wrrrr! Daj spokój!!!

Hej! Żadne destrukcyjne, ani samobójcze myśli! Przez chwilę, czy okres zwątpienia?! A jeśli związek z partnerem, czy matkowanie jego rozwydrzonemu dziecku wyprowadza Cię z równowagi i wpędza w depresje, to skończ ze związkiem, a nie ze sobą!!! Zakochałaś się to się odkochasz! Ciągle są jakieś problemy z partnerem albo dzieciakiem! Daruj sobie! To tragedia jeśli aż tak Cię dołuje że przychodza takie myśli!!! NIGDY W ŻYCIU!!!

Bardzo mi przykro się to czyta. To, że jeszcze żyjesz nie oznacza że jesteś słaba. Wręcz przeciwnie- oznacza że jesteś bardzo silna! Domyślam się jak Ci ciężko i życzę szybkiego powrotu do zdrowia. Pamiętaj, że masz dla kogo żyć. Trzymaj się cieplutko.

A Ty jesteś już samodzielna finansowo? Dawno nie czytałam co u Ciebie, a zatrzymałam się na rehabilitacji palca wiec może jyz wróciłaś do pracy i rozstanie z partnerem nie pozbawi Cię środków na życie. Skoro nie macie wspólnego potomstwa to przecież rozstać możecie się id ręki, a zdrowie najważniejsze :-)

Aska co Tt Gadasz do cholery? Samobójstwo przez tego faceta i jego córkę? No litości. Układ jest jakiś toksyczny. Wyrwać się z niego. Idź do pracy. Uniezaleznij j się od niego i kopnij w dupe. Kobieto masz dla kogo żyć. Żaden psycholog nie zmieni Twojego partnera. Jemu jest tak wygodnie. Uciekaj z tego związku póki jeszcze możesz. A na chwilę obecną - poszukaj psychiatry. Nawet prywatnie. To tylko 150zl za wizytę max. Zacznij brać leki. Czy mówiłaś psycholog że masz takie myśli? Powinna zareagować na to. Boże uważaj na siebie.

myslę, ze pora na leki. Psychoterapia dobra rzecz, ale jednak te mysli samobójcze to juz za duzo.Tez miałam i wiesz co mnie powstrzymywało? egoistyczne mysli, ze co jesli nie umre? co jesli zostane kaleką? uwieziona we własnym ciele rosliną? Zapisz sie do psychiatry nie czekając na wrzesien, a z partnerem porozmawiaj jak najprędzej.Nie widzi jak sie szarpiesz?

Mysle ze lepiej zostawic partnera niz pozbawic wlasne rodzone dziecko matki... ja nigdy nie zrobilabym takiej traumy dziecku faceta mozna kopnąć w tylek ma swoje dziecko to niech sie nim zajmuje a nie wyrecza toba ale ty kochana masz swoja corke dla niej musisz zyc i byc silna ona powinna byc dla ciebie nadzieja na.lepsze jutro....

Czytam ale nie moge znalezc konkretnie-opisz sytuacje ktora najbardziej Cie martwi i zasmuca? Skad depresja i mysli samobojcze? Masz partnera i on ma dziecko, które sprawia klopoty? Lekarz jest konieczny ale Ty musisz walczyć.

Bądź dla siebie aniołem, przytulam.

Skup się na sobie i swoim szczęściu. Załóż słoiczek dobrych wydarzeń, sprawiaj sobie małe przyjemności. Za długo już trwa to Twoje szarpanie się. Może faktycznie przydały by się leki i zmiana lekarza? Pamiętaj - to co nas spotyka zależy w dużej mierze od nas samych. Nie poddawaj się!

Oh co Ty piszesz może potrzebujesz leków na depresję samobójstwo nie rozumiem idź do psychiatry ten psycholog coś Ci nie pomaga x