Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
20 tygodni

Nie zaglądałam tu już ponad miesiąc, bo jak to zwykle bywa okres świąteczny i koniec roku to natłok obowiązków, zarówno w domu, jak i w pracy, a co za tym idzie - brak dyscypliny w trzymaniu się diety (każde wytłumaczenie jest dobre - a to brak czasu, a to zapomniałam, a to nie kupiłam wymaganych produktów, albo zjadłam to co reszta rodziny, bo mi się nie chciało szykować nic odrębnego) - efekt ! - widać na wykresie wagi !!! - No i znowu prawie 72 kg!!! Ćwiczenia z kijkami co prawda były (ale też nie regularnie), a że nie chcę zwalać na moją niedoczynność - choć ta mi z pewnością nie pomaga - to muszę się przyznać, że dałam plamę na całej linii i teraz wstyd mi bardzo samej przed sobą, bo jakoś nie chce mi się specjalnie zmobilizować! Tak mi się to wszystko dłuuuuży - i ten widoczny brak efektów, że czasem myślę, że chyba zwariowałam ciesząc się ułudą spadku wagi, gdyż nic tak nie zniechęca jak zamiast spadku widzi się ponowny jej wzrost. Ja już mam swoje lata i nigdy nie marzyłam o wyglądzie super modelki, ale wiem, że gdy ważę mniej lepiej się czuję - i to jest najważniejszy powód podjęcia próby odchudzania, tym bardziej że ostatnimi czasy strasznie męczy mnie bezsenność, z którą w żaden sposób nie mogę sobie poradzić - nawet tabletka zażyta przed snem daje mi tyko pospać najwyżej 4 godziny. To jest straszne!