Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Redukcja - zmiana strategii

Moja pierwsza dieta miała miejsce jakąś dekadę temu. Nie wiedziałam co powinnam robić, na zwracać uwagę, oprócz tego, by mniej jeść i więcej się ruszać. Więc właśnie tak się zaczęło - od codziennych spacerów i godzinnych treningów co mniej więcej dwa dni, wykonywanych w domowym zaciszu. Gimnastyka, zumba. Jadłospis - starałam się nie przekraczać 1200 - 1500 kcal. To trwało jakieś 3 miesiące. Nie pamiętam z jakiej wagi startowałam, ale była ona na pewno niższa niż teraz. I w te trzy miesiące udało mi się zgubić sporo nadprogramowego balastu. 

Druga dieta zaczęła się około czterech lat temu. Początkowo wyglądała tak, jak za pierwszym razem - głodowe racje żywnościowe, bardzo dużo ruchu. Ważyłam trochę ponad 120 kg. Prowadziłam dzienniczek chudnięcia, w którym zapisywałam swoje cotygodniowe wyniki ważenia; przez jakiś miesiąc chudłam, nawet całkiem ładnie mi to szło. A potem waga pokazała mi metaforycznego środkowego palca i zaczęła sukcesywnie rosnąć. Ja, spanikowana, nie rozumiałam co się dzieje. Przecież się nie objadałam, zażywałam ruchu. Mniej więcej wtedy trafiłam na Vitalię, zaczęłam poznawać tę społeczność. Napisałam na forum z prośbą o pomoc. I to właśnie wy - użytkowniczki - uświadomiłyście mnie, że nie dietuję, a głodzę się i nic dziwnego, że organizm się w końcu zbuntował. Kiedy opowiedziałyście mi trochę o takich pojęciach jak PPM i CPM, natychmiast zaczęłam je sprawdzać i obliczać odpowiadające sobie wartości. Tylko że... Kurcze, one wydawały się, na tamten moment, kosmiczne. Dla mnie, która za dietę uznawała żenująco niską ilość kalorii, to było nie do pomyślenia. Naprawdę muszę jeść grubo ponad 2000 kcal, żeby chudnąć? Absurd!!! Tylko że nie miałam za wiele do stracenia, a moja metoda wyraźnie zawodziła. Z bólem serca odjęłam kilkaset kcal od swojego CPM i tak, zaczynając tym razem od jedzenia na poziomie wyższym niż niedawno, ponowiłam wysiłki. No i... magia. Wciąż się sporo ruszałam, ale zaczęłam więcej jeść. Przestałam być słaba, nie ssało mnie po każdym posiłku, przestałam myśleć obsesyjnie o tym, kiedy znowu będę coś mogła włożyć do dzioba. Co więcej, kilogramy zaczęły znowu spadać! Niestety, choć trwało to parę miesięcy, podczas których zrzuciłam około 15 kg, w końcu zostałam wybita z rytmu. Trafił się taki okres, gdy nie byłam w stanie regularnie jeść i tworzyć sobie zbilansowanych posiłków - i tego starczyło. Wróciłam do starych nawyków.

I oto jestem znowu tu - może zeszłam już z najwyższej wagi w swoim życiu, ale wciąż mam dużo do zgubienia. Pomyślałam o tym, jak do tej pory się za to zabierałam. I stwierdziłam, że wprowadzę pewne zmiany, stosując metody, które poskutkowały przy drugim podejściu do diety.

• W kajeciku, gdzie notuję swoje pomiary i kaloryczność posiłków danego dnia, zaznaczyłam dni (soboty), w które na pewno będę się ważyć - te wyniki będę potem brać pod uwagę, porównując swoje postępy. Jednocześnie zaznaczyłam dni, kiedy ważenie postanowiłam definitywnie zbanować. Uznałam, że codzienne robienie tego nie wyjdzie mi na dobre. Ale zostały, wyrywkowo, inne dni - jeśli poczuję potrzebę, to się zważę, jeśli nie - to nie. Stwierdziłam, że to będzie najlepszy kompromis.
• Zainstalowałam na telefonie aplikację mierzącą ilość wykonywanych kroków. Na razie ustawiłam sobie cel 15 000 - zobaczymy jak mi pójdzie.
• Oprócz spacerów postanowiłam wprowadzić godzinną aktywność fizyczną 3 - 4 dni w tygodniu. Na youtube można znaleźć dużo filmików z zumbą, jakimś aerobikiem, jogą. Ostatecznie mogę też puścić sobie coś z playlisty i tańczyć. Jest też siłownia na świeżym powietrzu niedaleko mojego mieszkania. No i mogę odgrzebać rower. Możliwości, jak widać, są całkiem spore.
• Zwiększę ilość przyjmowanych kalorii. Jeśli ustalić, że zmodyfikuję aktywność fizyczną na "umiarkowaną" (tak zrobiłam przy drugim podejściu do diety), CPM wyjdzie mi troszkę ponad 3500 kcal. Zjadając 2400 - 2500 i dorzucając do tego ruch, teoretycznie powinnam być w stanie gubić około kilograma, może więcej, tygodniowo.
• Na koniec każdego miesiąca będę się także mierzyć - m.in. obwód biustu, pod biustem, talię, biodra, itd.

No i teraz ostatnie postanowienie... Jednorazowy challenge 😉 Ponownie na wagę stanę równo za miesiąc, żeby ocenić jak organizm przyjął te wszystkie zmiany. To co, czas start. Zaczynam nie od jutra, a od dziś.