Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Taki zwykły dzień.

Po śniadaniu pojechaliśmy do szpitala, zapisałam się na usg tarczycy i biopsję na 22 stycznia. W tym miesiącu zapłaciłam  już za zdrowie 1150zł, kolejne badanie będzie kosztować 150zł. Muszę, po prostu muszę zacząć myśleć o swojej przyszłości, bez wydatków ponoszonych na rzecz rodziców w postaci żywności, obiadów , gotowania,  środków czystości, itp. Inaczej będzie niedobrze, a przecież moi rodzice mają naprawdę duże oszczędności. Wolałabym, aby wykorzystali je na siebie, póki  mogą. Dziś zrobiliśmy w markecie większe zakupy do domu, mleko, woda, mąka, warzywa, owoce. Udało się kupić świeże okonie, jutro upiekę je na obiad. Potem przechadzka po sklepach odzieżowych, kilka przymiarek w Zara, ale nic nie kupiłam. Cały czas mam w głowie to, że w mojej szafie czekają  ubrania  na spadek wagi. Oglądałam dziś moją sylwetkę w różnych ujęciach  lustrzanych, nie jest dobrze. Nic nie kupiłam, bo i po co?  Wykonałam dziś 2,5 km oraz 11.868 kroków.  Kolana mnie bolą, nasmarowałam je maścią, o dodatkowym spacerze nie ma dziś mowy.  Na obiad zupa szczawiowa i leczo warzywne. Mąż nadal bardzo przeżywa śmierć Pawła Adamowicza. Nasi znajomi są tak samo wstrząśnięci, trudno się z tym pogodzić.  Nie pojedziemy teraz pożegnać pana Prezydenta, zrobimy to, gdy w Bazylice Mariackiej będzie mniej ludzi, mniej  ochrony i innych obostrzeń.  A polityka nadal jest brudna, podła i naprawdę szkodliwa, skoro ludzie od niej głupieją. .