Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zaczynam wariować.

Jesteśmy zupełnie inne. Nie chcę tu przepychanek na Twoje i moje argumenty. To twój pamiętnik . Przepraszam, że napisalam tu komentarz. Nie był potrzebny.

Podchodze do wszystkiego spokojnie... na razie calkiem lajtowo....bo jestem gdzie jestem;)...ale jak wroce do domu to tez nie bede sie stresowac sytuacja.... tym, ze nie mozna tu czy tam...ze pozamykane. to i owo....mozna sobie tyle ciekawych innych przyjemnosci sprawic.....przeciez taka sytuacja nie jest na zawsze( taka mam nadzieje)... zyjemy inaczej...ale to nie musi znaczyc ze gorzej.....w sumie nie jest tragicznie...mozemy wychodzic...mamy co jesc... wiec ciesze sie z tego co mam i co moge.....bo nie wiadomo co moze jeszcze byc.... zawsze moze byc gorzej....oby nie!;)...pozdrowionka ;)geza

O, Twój wpis dość dobrze oddaję mój obecny stan ducha. Od ponad roku nie mogę zaplanować nic, nawet wyjść z domu bez uprzedniego umawiania się i ustawiania pomocy dla Babci. Oczywiście, że głównie opieka spada na moją Mamę, ale wiadomo, że jej z tym samej nie zostawię, ona też musi czasem, gdzieś wyjść, coś załatwić, itd. No i siedzimy tak w dwójkę uwiązane w chałupie, a ogólnie obie bardzo lubimy wyjazdy, plany, towarzystwo itd. Od roku żyjemy jak pustelnice, i tak prawdę mówiąc, to ta pandemia wisi nam i powiewa, bo na nasze ostatnie życie praktycznie nie ma wpływu. Poza ograniczeniami w sklepach. No i zobaczymy co u mnie w pracy - na razie chodzimy, praca zdalna będzie ostatecznością, wolałabym jednak tego uniknąć, bo w pracy to ja teraz odpoczywam...

Przykro mi że tak Ci smutno ! Czuję Twój ból, ale go zupełnie nie rozumiem .... Nie widzę w tym wszystkim wolności o której piszesz. Zaczynam patrzeć na ludzi którzy narzekają obecnie na brak " normalności " jak na kartki zapisane maczkiem swoimi doświadczeniami, przyzwyczajeniami , oczekiwaniami i tak zniewolonych tą treścią, że na nic więcej w ich życiu nie ma miejsca. A może spojrzysz na Siebie jak na czystą kartkę , którą można zapisać od nowa . Może wykupisz kurs angielskiego w sieci , albo kurs renowacji mebli, bo takie też są, albo kupisz rowerek stacjonarny i zaczniesz treningi ? To Ty sama decydujesz jaka jesteś, stara czy młoda , pełna nadziei czy pelna goryczy itd. Na tym przede wszystkim według mnie polega wolność, której nikt nikomu nie odbierze. A co Gulbinowicza to się cieszę bardzo, wreszcie zaczął się proces oczyszczania polskiego kk!

Komentarz został usunięty

Jeszcze będzie normalnie i będziemy się śmiać z tej całej sytuacji. Pozdrawiam i optymizmu życzę.

Kiedy chce wiedzieć, wpisuję sobie w net comunidad valenciana obostrzenia i tylko to czytam. Wsio. No bo jak zaczynam grzebać w FB na przykład, to już się wqurw zdarza. Na ewentualne zamknięcie w domu mam plan 😉

Głowa najważniejsza więc niech celem stanie się ocalenie tego co się da 😄 Ja tak staram się żyć żeby naknajwiecej było normalnie, a reszta po prostu inaczej😊 Trzymaj się 🍁🍂

Świetny wpis, dobrze to Pani ujęła, wszystko zamiast. Ja tez wczoraj dowiedziałam się o śmierci kolegi- 38 lat i najprawdopodobniej zrobilvdobie coś z uwagi na panująca sytuacje, stresował się covidem, strajkami itp

Myśl pozytywnie, nie smutaj, to nic nie da, a tylko dręczy ducha.. Głowa do góry ♥️ wszystko się naprawi.. kiedyś 😂

Oj tez się obawiam o swój stan psychiczny