Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Niepewność.

Pojechaliśmy dziś  do Sopot - Wyścigi, z zamiarem przejścia do Gdyni. Udało się, chociaż miejscami nad morze wiało ostro, fale wysokie, ale słonecznie. Przysiedliśmy chwilkę na skwerku koło Grand Hotelu, poczytaliśmy zabrane książki, nacieszyliśy się słońce, złożyliśmy ukłony Agacie Kuleszy, która przechodziła obok. To tylko moje przenikliwe spojrzenie ją rozpoznało, tak mam. W drodze powrotnej  wspięliśmy się na Kolibki, i tu niespodzianka. Po drodze spotkaliśmy dawno niewidzianego kolegę, w moim wieku, niestety aktualnie chorego na Parkinsona.  Przykre to, stąd moja niepewność bytu. Brak dopaminy, czyli m. in. hormonu szczęścia , powoduje tę straszna chorobę neurologiczną. Gdy po rozmowie z kolega i jego żoną poszliśmy dalej, obiecałam mężowi, że zawsze dostanie ode mnie kopniaka, jeżeli będzie niezadowolony z czegoś. Reguła Tewie Mleczarza powinna przyświecać nam  codziennie.  Bo zawsze, zawsze można spojrzeć na każda sytuację z innej strony, cieszyć się drobiazgami, nie zamartwiać się byle gównem, a szczególnie tym, na co wpływu nie mamy.  Siekło mnie  to spotkanie, ta świadomość niespodziewanego , to było przykre. A tak często  przed laty razem grywaliśmy w brydża! Smutne to było spotkanie.  Poza tym dziś był balkoning, bo słoneczko operował znośnie.  Wreszcie moje kwiatki dostały solidna porcję grzania. Wczoraj oglądałam Okrasę, jutro mam zamiar zrobić rosti. Zaplanowałam je z łososiem, sosem jogurtowo- koperkowo- czosnkowym. Powinno być pyszne jedzonko, do tego zupa krem z marchwi i papryki, wystarczy. Zajadałam się sałata przez ostatnie dni. Zwykła masłowa, z koperkiem i ogórkiem zielonym + sos winegret = poezja.  W środę wybieramy się do Łeby do szwagra, w poniedziałek  7 czerwca ginekolog, 8 czerwca masaż leczniczy. Zamówiłam serię zabiegów.  Spodziewam się ponadto, że pogoda wreszcie się zmieni, bo dziś w nocy normalnie zmarzłam.