Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Po sezonie.

Przez ostatnie 2 tygodnie jestem "na wygnaniu" z powodu remontu łazienki. Jutro wracamy, bo już będzie woda i biały montaż, mówiąc językiem fachowców. Moje wygnanie realizuję w Łebie, ale odwiedziliśmy także Ustkę.  Oba miasta należą do innych bajek, osobiście wolę Ustkę, bardziej odpowiada mi jej miejskość.  Łebę znam od lat ponad 40 , nie zachwyca mnie , jest mocno prowincjonalna  w swoich "atrakcjach". Plaża to jedyne dobro solidnie przyciągające.  To subiektywne odczucie, bo patrzę na Łebę nie okiem turysty.  W Ustce zachwycają budynki szachulcowe, jak z bajki, jak spod ręki dziecka. Ale to Kraina w Kratę, nic zatem dziwnego. A dlatego Ustka, bo ma księgarnie, czego w Łebie absolutnie brak. Ustka ma kino czynne cały rok, ma port żyjący morzem, ma ciekawe lokale .  Moje wygnanie niestety rzuciło sie także na sprawy jelitowo- żołądkowe. Cierpię od nadmiaru cebuli w posiłkach, jedynie gotowane przeze mnie pozwalają odetchnąć. Ale jutro koniec, z czego cieszę się niezmiernie.  Nie byliśmy w domu od 14 września, dostajemy od pana remontowego informacje o postępach, jesteśmy zatem na bieżąco.  Tu , w Łebie pokonywaliśmy codziennie ponad 10.000 kroków, wydeptując lasy przy zbieraniu grzybów ( a były!), wędrując pustymi o tej porze piaskami nadmorskimi. Pogoda sprzyjała, to najważniejsze. Teraz przez długi czas będę miała ćwiczenia ruchowe przy porządkowaniu mieszkania, przy sprzątaniu, wycieraniu, myciu, itd.  Zachowam w pamięci widoki oglądane ostatnimi dniami, klimat swobody i tęsknoty, gdy siedzieliśmy nad morzem blisko wydmy. Już planuję zajęcia domowe, bo  to dentysta, podolog, bibliotekach, a i do kina miałoby się ochotę. Po sezonie wszędzie ludzi mniej, na szczęście kulturalna jesień przede mną. POzdrawiam.