Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Rozmyślania.

Przeczytałam książkę Ireny Małysy pt" Więcej niż jedno życie" To kryminał , taki sobie, ale ja nie o tym. Rzecz się dzieje w szpitalu pediatrycznym, m.in. na onkologii. Opisane są matki pielęgnujące swoje dzieci w stanach beznadziejnych. To poświęcenie, troska, bezwzględna walka o każdy dzień dziecka, to jest niewyobrażalne.  Znamienny brak ojców, bo większość porzuca kobietę, gdy dziecko wymaga tak ogromnych poświęceń. Wiem,  że są wyjątki i chwała im, niestety w tej sprawie świat jest okrutny. Zresztą, oglądając zgromadzenia rodziców niepełnosprawnych dzieci , występujących o skromne żądania polepszenia ich losu, widać większość kobiet. Nie wiem, jak rządzący mogą patrzeć na krzywdę tych osób i nie mieć wyrzutów sumienia, że nie pomagają. To jakiś nowy styl życia pt.: Liczę się tylko ja i moi najbliżsi? W opisywanym szpitalu nie ma dla tych matek nawet osobnej łazienki, pomieszczenia socjalnego czy  pokoju odpoczynku. A przecież to właśnie one wyręczają personel medyczny w wielu czynnościach. 

Dziś wyszliśmy na spacer  lekko po 10 , było przepiękne słońce, śnieg jeszcze leżał biały, puszysty. Po pół godzinie nagła zmiana pogody, waliło ostro krupą śnieżną, zacinał mocny wiatr, od razu przemoczone spodnie, okulary  mokre . Ale i tak poszliśmy zobaczyć mistrzostwa w pływaniu zimowym, odbywające się w Yacht Clubie. Szacun startującym za determinację.  Podobno są starania, aby igrzyska zimowe miały taką dyscyplinę. My po chwili oglądania poszliśmy dalej, aby schować się chociaż na chwilkę przed nawałnicą. Niestety, dziś cały czas pada, sypie nawet mocno, to nie jest ot, takie tam padanie . W domu po  powrocie herbata na rozgrzewkę, na szczęście obiad zrobiony. Dziś i jutro będą gołąbki z mięsem w kapuście włoskiej , w sosie pomidorowym.  Kolejne pewnie zrobię w okolicach lata, z młodej kapusty. Coraz dłuższy dzień, co widać wyraźnie, bo nawet teraz o 16:30 jest jasno. To cieszy i napawa optymizmem, że wiosna w tym roku nie pójdzie gdzie indziej.  Po rehabilitacji czuję się lepiej, w poniedziałek kolejna, trzecia już wizyta. W kinie nic szczególnego nie ma, przeglądam kalendarz imprez i nie trafiam na inspiracje. Cóż, poczekam, może za jakiś czas. Tymczasem  pora na kolejna książkę.