Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
a ja nadal leżę.

Cd przeziębienia. Noc kiepska, bo wydzielina z gardła nie dawała spać. Wstałam, przeszłam do innego pokoju, poczytałam godzinę. Potem jeszcze płakanie gardła było. To nocne chodzenie objawiło się dziś katarem. A nad ranem tak mocno zasnęłam, że mąż budził mnie przestraszony. Leżę zatem nadal, skończyłam kolejną książkę , nastawiłam rosół, bo to dla mnie lekarstwo na wszelkie zło. Zobaczymy co dalej. Różne myśli przychodzą do głowy, gdy człowiek leży. Przypomniały mi się młode lata, gdy z malutkim Paniczem krążyłam z wózkiem po skwerach i po bulwarze, aby tylko spał jak najdłużej. Biedak cierpial z powodu kolki i tylko na powietrzu zasypial spokojnie. A ja, po zarwanej nocy szlam jak zombi. Kobiety są silne , potrafią znieść wiele dla potomstwa . Tu na wspomnienie zasługuje tesciowa, która z ogromną miłością i oddaniem zajęła się wnukiem, gdy już wróciłam do pracy. To była ukochana babcia mojego syna i jej śmierć przeżył mocno. Życie tak się ułożyło, że nie mam wnuków , a z ogromna radością pobylabym z maluchem. Wczoraj z mężem wspominaliśmy czas, gdy po kąpieli wieczornej nioslo się malucha do łóżeczka . Zapach małego dziecka jest cudowny. A potem byla kolejka przywoływanych przez Panicza osob: babcia , bo coś musi powiedzieć, tato, bo jeszcze trochę żartów, mama , bo poczytać do snu i utulić. To se ne wrati.

.