Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Piątkowe piwo i sobotnie żale

Dzień dobry Vitalijki! Pragnę wszem i wobec ogłosić, iż mam silną wolę. Mam tak silną wolę, że robi ze mną co chce :/ Z resztą same zobaczcie, poniżej moje wczorajsze menu...

Śniadanie: 2 kromki żytniego pieczywa z polędwicą z indyka, pomidorem, rukolą i papryką - 226 kcal

II śniadanie: nektarynka z małym opakowaniem jogurtu naturalnego i otrębami przennymi - 191 kcal

Lunch: taki sam jak śniadanie - 226 kcal

Obiad: placuszki z przepisu Jamie Olivera (przepis tutaj) lekko zmodyfikowane (nie miałam brukselki, więc dałam same brokuły, pominęłam ser, a że nie chciało mi się bawić w małe placuszki, zrobiłam jeden wielki) - 373 kcal

I tutaj niespodziewanie skończyło się jedzenie. Już dwa dni wcześniej postanowiłam, że w piątek, z okazji weekendu, napiję się z chłopakiem piwa (Netflix and chill), więc zaplanowałam bardzo lekką kolację, żeby zrobić miejsce na kalorie z piwa, a Mój wrócił z pracy z browarkiem na tę okazję. Przyniósł nam po jednym, odpalił seriale i... dwie godziny później przyniósł po kolejnym. A ja pomyślałam "zmieszę się w limicie, co mi tam" i wypiłam to drugie. Piwem się tak zapchałam, że kolację pominęłam, więc chyba musze zapisać, że:

Kolacja: 2 x Tyskie - 430 kcal

Trening: Skalpel

Woda: 3l + 2 kubki yerba mate + 1 kubek zielonej herbaty

Razem: 1448 kcal

I teraz z jednej strony wyrzucam sobie, że jestem głupią babą, co piwa odmówić nie potrafi, a z drugiej tak sobie myślę, że co to by było za życie, gdybym raz w tygodniu z okazji weekendu nie mogła przyszaleć? O ile dwa piwa można nazwać szaleństwem. I tak źle, i tak niedobrze. Wyrzuty sumienia tym większe, że nie wiem jak to będzie dzisiaj. Dziś Mój idzie na nocną zmianę, zwykle w takich sytuacjach idę nocować do rodziców - nie lubię spać sama, a skoro mieszkają pół godziny spacerkiem ode mnie, to czemu nie? A jak pójdę do rodziców to zaraz będzie meczyk (uwielbiamy z moim tatą oglądać ligę angielską, to taka nasza weekendowa tradycja odkąd zakochałam się w footballu mając 12 lat), do meczyku oczywiście piwko, mama oczywiście obiad poda i wszystko od nowa. A z drugiej strony wyjątkowo chce mi się dziś zostać w domu. Spokojnie posprzątać, przypilnować diety po wczorajszych wyskokach, poćwiczyć, nawet nieco więcej niż sam jeden "Skalpel" i się weekendowo zrelaksować zamiast biegać w te i we wte...

I tak teraz siedzę popijając poranny (południowy? ale przynajmniej w końcu się wyspałam) kubek wody z cytryną i myślę. Chyba zadzwonię do rodziców. Wieki nie rozmawialiśmy. Od wtorku ;) [Edit: tata zadzwonił pierwszy z pytaniem czy dziś przyjdę...] Ale najpierw śniadanie. Idę potłuc się w kuchni garami, żeby Mój wreszcie ruszył się z łóżka, bo potem będzie jęczenie, że przespał cały dzień znowu. I proszę, nie krzyczcie za bardzo za ten mój wczorajszy jadłospis :)