Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Gdzie byłam jak mnie nie było i o tym, że nie
ogarniam

Ok, drogie Vitalijki, to chyba właściwy moment, żeby powiedzieć gdzie byłam jak mnie nie było i dlaczego zaglądanie na Vitalię mi nie wychodzi. Być może część z Was pamięta, że zanim zniknęłam na rok, wspominałam coś o moim małym projekcie... Cóż, trochę mam opory przed użyciem słowa "blogerka", bo z jakichś powodów zyskało ostatnimi czasy bardzo negatywny wydźwięk, ale tak - założyłam bloga i konto tematyczne na Instagramie. O czym piszę? O książkach oczywiście (ktoś pamięta mój "fundusz książkowy"?). Czytam, wrzucam zdjęcia, piszę recenzje, hobbystycznie rzecz jasna. Nie zamierzam zostawać blogerką/instagramerką na pełen etat :) I na ten właśnie projekt szła moja energia i praktycznie cały mój czas. Bo trzeba było nie tylko rozkręcić profile w internecie, ale trzeba było mieć i o czym pisać - trzeba było czytać. To akurat robiłam z przyjemnością, ale... no cóż... żeby przeczytać 102 książki w 2018 roku trzeba było trochę czasu poświęcić. Sama "opieka" nad blogiem, pisanie recenzji, robienie zdjęć i aktywność na Instagramie zajmują mi średnio 1,5-2 godziny dziennie. To i tak mniej niż na początku, więc pomyślałam, że czas wrócić na Vitalię. Tylko to okazało się wcale nie takie proste. Bo samo liczenie kalorii i planowanie posiłków czasu zbyt wiele nie zajmuje, ale już gotowanie dwóch obiadów i treningi owszem.

I dlatego znowu przez kilka dni mnie nie było, ale oczywiście waga skoczyła do góry i zrozumiałam, że muszę spiąć poślady i jakoś znaleźć czas na obie rzeczy. Nie jestem do końca pewna jak to zrobię, ale może powoli wypracuję coś, co działa. Może nie będę wrzucała jadłospisu codziennie, albo zacznę słuchać audiobooków podczas ćwiczeń. Zobaczę. Z pewnością nie chcę zaniedbywać moich profili - tym bardziej, że nareszcie osiągnęłam ten etap, w którym wydawnictwa zaczynają pisać do mnie z propozycjami recenzji. Ale nie mogę też pozwolić, żeby mój tyłek dalej rósł. Cóż, jak się postaram to na pewno dam radę. Bo kto, jak nie ja?

Nie wiem czy jesteście ciekawe moich wypocin, ale zostawię linki w razie gdyby ktoś chciał mnie podglądnąć: blog i Instagram :)

Wspomniałam, że moja waga skoczyła w górę... Cóż, może nie liczyłam kalorii co do drugiego miejsca po przecinku, ale starałam się pilnować, więc trochę mi smutno. Jednak czekam na @, może to coś tłumaczy. Problem w tym, że... moja @ miała być trzy dni temu. Zaczynam się bać. Nie odchodzę na razie od zmysłów tylko dlatego, że tuż przed świętami przydarzyło mi się coś podobnego. @ spóźniła się tydzień, ale wszystkie trzy testy ciążowe, jakie zrobiłam, dały wynik negatywny. W końcu wybrałam się do ginekologa, który zdiagnozował przemęczenie i dał mi takie sprytne tabletki, które w przypadku ciąży miały ją podtrzymać, a w przypadku jej braku @ miała "wyskoczyć". @ wyskoczyła dwa dni później. Mam nadzieję, że tym razem będzie tak samo, ale po pracy chyba pójdę po test. Trzymajcie kciuki dziewczyny. Znaczy - jak chyba każda kobieta chcę mieć dziecko, ale nie teraz. Kiedyś. Zdecydowanie nie teraz! Wiem, że czas mi się powoli kończy bo 30 na karku, ale bez jaj, nie tak z zaskoczenia!

Ech, w każdym razie to chyba tyle jeśli chodzi o ten chaotyczny wpis. Dziś od rana grzecznie zapisuję kalorie i pstrykam ładne fotki posiłków. Wieczorem będę myśleć jak to wszystko razem ogarnę. Tymczasem trzymajcie się Vitalijki, zaraz lecę poczytać co u Was :)