Pamiętnik odchudzania użytkownika:
dama.rada

Okej. Poradźcie!

Dzisiaj wyjeżdżamy sobie na tydzień w góry. W planach chodzenie po górach ile się da. No i teraz zagwozdka. Bo jak się trzymać diety w takich warunkach? Doświadczeni mówią mi: Dieta? W górach? Czekoladę i normalne jedzenie! Siłę musiasz mieć!

Ja rozumiem, że kaloryczność trochę będę musiała zwiększyć, ale boję się, że przez ten tydzień moja miesięczna jak dotąd praca pójdzie na marne.

Tym bardziej, że ostatnio waga nie leci w dół. Diety trzymam, codziennie biegam 5 km, a waga od tygodnia 0,2 kg w dół? Motywacji bez wyników brak. I teraz te DOBRE RADY na wędrówki górskie. 

Do wyjazdu 3 godziny...

Hakuna Matata!

No właśnie! I radość i wielki sprawdzian. Bo oczywiście poinformowałam rodzicieli o mojej diecie, ale ciągle słyszę : kupiłam ci malinki, boróweczki, mamy pyszne papierów ki. No zjedz. Kupiłam specjalnie dla ciebie. I bądź tu mądry. Bo chciałoby się, robię co mogę, ale no proszę Was, ile można! Przez żołądek do.... wielkiego tyłka.

Poranek zaspanek. 

Oczywiście nie zdążyłam przygotować śniadania do pracy, a wychodząc z domy nie sięgnęłam do koszyczka z owocami, żeby chociaż jabłko cupnąć. Nie no. Po co?

Siedzę więc sobie w pracy i słucham w jakim rytmie kiszki mi marsza grają. A dodatkowo dzisiaj leje, więc w pracy na obiad niewychodna pizza na telefon. Bosko.

Jak dopadnę lodówkę w domu, tooooo

Oj nie. Dam radę:)

Hakuna Matata

Tyle czasu się zabierałam za odchudzanie. Sama jestem zaskoczona, ze w końcu mi się udało zmobilizować. 

Poczułam, że to jest ten moment i już. Pyk! Zadziałało :)

Z dnia na dzień. Cieszę się, że mam tę wewnętrzną motywację i samozaparcie i jakoś nie mam ochoty zerwać z postanowieniem. Może dodatkową motywacją jest moja pełna szafa fajnych ciuszków, która czeka na mnie od czasu, gdy byłam jeszcze te 30 kg lżejsza. I pomyśleć, że to zaledwie półtora roku!!!

Przytyć było mi bardzo łatwo. W drugą stronę wymaga to większej pracy i wyrzeczeń. Ale myślę pozytywnie i wyobrażam już siebie w moich starych ubraniach :)

Mam plan, aby na rozpoczęcie roku szkolnego pojawić się w pewnej sukience, która wisi w szafie i łypie na mnie sugerująco. Droga sukienko.... Będziesz pasować. Ja ci to mówię!

Hakuna Matata!