Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Skutki jedzenia poza domem lub braku
samodyscypliny.

Cały tydzień w delegacji i zaraz waga w górę. Zgodnie ze starą prawdą człowiek je oczami. W naszych ośrodkach jedzenia jest zawsze dużo i dobre. Siedząc w towarzystwie trudno się pohamować. Do tego impreza pożegnalna dla mnie i koleżanki jeszcze bardziej obfita niż codzienne kolacje. Dołożyłam  od siebie śledzie w ziołach i dojrzewający schab. Impreza trwała do 4 nad ranem ale ja poszłam spać o północy. Cały dzień siedzenia i trochę wina a nogi miałam jak słupy. Ogólnie na tym wyjeździe czułam się kiepsko. Cukru i ciśnienia nie mogłam opanować. Przed kolacją było pożegnanie oficjalne przez "świeczniki" ale dość szybko się zmyli. Pozostali tylko ludzie z zespołu i już było bardzo miło. Pracowałam z nimi 12 lat i takie wspólne wyjazdy dobywały się kilka razy w roku. Zżyliśmy się i bardzo będzie mi tych spotkań brakowało. Już obiecałam że jeśli będą blisko mojego domu to ich odwiedzę. To oczywiście z sympatii ale i troszkę z wyrachowania. Nie porzucam prowadzenia szkoleń a o zmianach w programach najlepiej dowiedzieć się u źródła.

W piątek wróciłam do domu i mój organizm zaczyna też wracać do normy. Tylko ta waga trwa. Jeszcze jutro zwariowany dzień bo jadę do Warszawy z autkiem na przegląd na 10 i wrócę pewnie po południu.

Zima się zrobiła a ja jak zawsze nie zdążyłam zrobić wszystkiego w ogródku. Dzisiaj jest pochmurno, leci coś mokrego, zimnego z nieba i wyjść się nie chce. Idę robić obiad.