Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
I ZNÓW ....

I ZNOWU powracam jak bumerang, tylko, że coraz większa. Nigdy nie przypuszczałam, że dopadnie mnie taki stan ducha, zwyczajne uzależnienie od jedzenia. Muszę dopuścić do swojej głowy że mam nadwagę, że to niezdrowe dla mnie i dla mojej samooceny. Dla mojego dziecka, dla mojego życia. 

Ciągłe zmęczenie,................... to tak nie może być. 

Ja naprawdę lubię się ruszać, jak zaczynam ćwiczyć, to popadam w uzależnienie i ćwiczę do zajechania. popadanie ze skrajności w skrajność niestety ma też drugą stronę, pod 2 miesiącach treningu na rowerze mam mentalny przestój na 3-4 miesiące, i znów tycie. 

W stosunku do siebie nie umiem być systematyczna, nawet nie wiem jak zacząć :) 

ale wiem, że muszę zmienić moje postępowanie względem siebie, bo mi szczęście i życie ucieka. 

..... Siedzę teraz w pracy, wypiłam już dwa dzbanki wody, sądzę, że to jakieś 2 litry, oczywiście wyszłam do pracy bez śniadania bo po co! najlepiej się nażreć o 16 godzinie za cały dzień (mój największy błąd - 1 posiłek dziennie do nażarcia).