Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jedzenie

Pozwolili mi jeść mniej białka. 120 g/ dzień. To i tak strasznie dużo, ale już jest to możliwe przy normalnym jedzeniu, no prawie normalnym, bo to i tak kosmiczna ilość jak dla mnie. Żeby nie jeść w kółko twarogu (po 250-300 g na posiłek) robię sobie makaron z groszku z groszkowym pesto (trochę zawaliłam, bo groszek zmiksowałam bez zalewy i wyszło coś kruchego zamiast sosu, ale dobre), pomidorami suszonymi (takimi z oleju), pestkami słonecznika, smażoną cebulką i dużą ilością pomidorków koktajlowych i roszponki. Miała by rukola, ale nie lubię. Uwielbiam fajne przepisy, najlepiej takie, z których można zrobić jedzonko na kilka dni i popakować w pojemniczki.

Zrobiłam też medaliony a'la IKEA. Wszyscy w domu je lubią. 

Mam w planie przetestować tempeh. Nigdy nie jadłam, a podobno zdrowy i ma dużo białka. Tofu nie lubię. Zobaczymy, czy z tempehem się polubimy. Będzie przysmażony dodany do sałatki. Nie mogę się doczekać, żeby spróbować. 

No i powiem szczerze, że ostatnio to naprawdę jem na siłę. Jak się okazuje, że zjadłam mniej niż te przepisowe 1900 kcal, to się wręcz zmuszam. Lecą orzeszki, ciemna czekolada suszone owoce, masło orzechowe, wszystko, co ma małą objętość, a dużą gęstość kaloryczną. Nie mogę jeść mniej, bo tempo ma być zachowane. Później przyjdzie czas na ścinanie kalorii, jak będę lżejsza. 

Wczoraj kompletnie nie mogłam zmieścić kolacji, a miało być 500 kcal. Więc w gotowości mam pitny skyr naturalny + odżywka białkowa (izolat) - i mam koktajl za 360 kcal, do tego jakiś owoc, banan, itp. i mam posiłek z głowy. 

O dziwo te kolacje mi najtrudniej wchodzą. Wcześniej wieczorami zasiadałam do jedzenia, mogłam jeść i jeść. A teraz największy głód łapie mnie koło 15:00-16:00 i po obiedzie mogę w zasadzie nic nie jeść do końca dnia. 

No dobra, może to się zmieni.