Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nie wiem, czego chcę

Na dłuższą metę "unoszenie się na fali" a nie "walka z żywiołami" jest wyjątkowo męczące, więc może zderzenie się z własną biernością i poczuciem braku celu jest lekcją na to wcielenie ? :) Ja ostatnio ze zdziwieniem odkryłam, że wszystkie ważne decyzje w życiu podejmowałam kierując się rozumem , nie było żadnych wyjątkowych uniesień serca .czy intuicji. To jest tak niepodobne do mnie( albo do mojej wizji kim jestem ) że cały czas to rozkminiam. bo to istotna lekcja o samej sobie.

skad ty masz cierpliwosc dla tego goscia?

Jak tak dalej pójdzie z niektórymi komentarzami, to ja zacznę proponować krople, ale uspakajające 🤣🤣🤣 Bo już od innych kropli du..pa pęka 🤣🤣🤣 Kochana bardzo dobre masz podejście, żyjemy z naturą w zgodzie i to jest super 😊

Hej, czy możesz mi pomóc i wypełnić krótka anonimową ankietę dotycząca sposób radzenia sobie ze stresem? Jestem studentką ostatniego roku psychologi i jest mi ro potrzebne do ukończenia studiów. Ankietę znajdziesz w tym formularzu google: https://forms.gle/vSr3TG6YCsZuQ34m9

Komentarz został usunięty

wiesz na łaknienie..dobre syntetyczne krople oral hcg i nie ma nie tylko podczas ich stosowania te 21 dni a potem podczas stabilizacji czyli następne 21 dni ale juz po także nie ma sie parcia na żarło a to ze przy tym spadła dyszka kilogramów cóż to dodatkowa motywacja za a skutków ubocznych brak przy...braku zbednych kilogramów powodzenia tomek

Dalajlama zawsze powtarza, że celem i sensem życia powinno być odnalezienie szczęścia, więc jeśli jesteś lub bywasz szczęśliwa, to nie jest jeszcze tak tragicznie. A rozkminy egzystencjalne u Ciebie pojawiły się być może po to, żeby Cię gnieść i siać niepokój. Bo życie trzeba albo stworzyć samemu albo się mu poddać. Z tego, co napisałaś, Ty się w większości jemu poddawałaś, więc może teraz obudziła się w Tobie potrzeba kreacji - stworzenia czegoś dla siebie, co by Cię napędzało do działania, pochłaniało większość uwagi, przyspieszało bicie serca, wprowadzało w stan flow, ekscytowało do tego stopnia, że rano wyskakiwałabyś ekspresowo z łóżka, myśląc o tej nowej sprawie. Tego teraz potrzebujesz i to się w Tobie budzi. Możesz próbować tę potrzebę zadusić racjonalnymi przesłankami, że masz wszystko, że życie Ci podsuwa rarytasy, więc nie powinnaś czuć żadnego dyskomfortu, a jednak go poczułaś. Idź za tym i czekaj, do czego Cię to doprowadzi, czekaj lub szukaj - może znajdziesz. Jesteś teraz otwarta na tą kreację swojego życia zgodnie ze swoim wnętrzem, czujesz zagubienie, bo nigdy nie decydowałaś o drodze życia sama, więc teraz jest również ciężko wytrzepać z rękawa jakiś fascynujący cel, który by Cię napędzał. Jednak obudziłaś w sobie potrzebę kreacji życia, jeśli jej się przyjrzysz i nie zadusisz racjonalnymi myślami, ze masz wszystko, więc powinnaś się tym zadowolić, to doprowadzi Cię do znalezienia swojej drogi, która dałaby Ci poczucie spełnienia. I nie musi to być jakaś wielka rewolucja - może to być nowa, mało uczęszczana polna dróżka, którą pójdziesz z ciekawości i znajdziesz na jej końcu swoje nowe Wow. Piszesz, że szukasz, że tworzysz sobie wyzwania i zadania, ale to tylko takie zapychacze i wypełniacze, bo na poziomie egzystencjalnym nie czujesz tego... szukaj dalej, kto szuka ten (kiedyś może) znajdzie. A co jak nie? Może znowu obudzisz się któregoś dnia z tymi samymi rozkminami. Nie jesteś z nimi sama 😉

Bo może życie, to nie sytuacje do przerobienia i kolejne poziomy rozwoju. Tylko rozwijająca się przed nami (do pewnego punktu) rzeczywistość, ze wszystkimi jej odcieniami....

W każdym z nas budzą się czasem takie myśli. Że mam już tyle i tyle na karku i co dalej...

Ja myślę, że u każdego w życiu jest z decyzjami podobnie. Ja szkołę wybrałam bo mnie rodzice zmusili. Jednak uważam, że wszystkie drogi, jakimi byśmy nie szli prowadzą do tego samego celu. Nic nie jest przypadkiem, ale ktoś lub coś to zaplanowało. Coś dzieje się z jakiegoś powodu, aby mogło wydarzyć się coś 😊 Jesteś niesamowita i o tym powinnaś pamiętać, nie ważne kto co zrobił i jak się przyczynił do twoich sukcesów czy porażek 😊

Może to Szymborska, może deszcz za oknem, a może taki dzień po dużej ilości wrażeń. A może wszystkiego po trochu. Każdy z nas ma czasem taki czas.

ostatnio jestem niesamowicie szybka do wzruszania sie i dochodzac do Szymborskiej pobeczalam sie, pieknie to opisalas, Mysl Szymborskeij jest niesamowicie prawdziwa. Ja mam ostatnio czesto takie przemyslenia ze mi czas ucieka, ze robie to co robie nie koniecznie z wlasnego wyboru, tyle ze to nie w pomysle problem a bardziej w mozliwosciach realizowania swoich celow. Ty piszesz tak jakby to wszystko co osiagnelas przyszlo nie koniecznie z twojej woli, ale tak naprawde to zeby to osiagnac gdzie jestes wlozylas duzo samozaparcia, pracy i wytrwalosci. Na kazdym etapie moglas odpasc, jednak robilas wszystko by ten etap osiagnac - to wszystko to takie nasze gorki. Marzysz o czyms wielkim. Moze to zmeczenie tym biegiem , moze potrzebna przerwa, odpoczynek? czas na spokojne przemyslenie co dalej.