Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Coś co nigdy nie minie...

Spieprzyłam sprawę... Ale pokolei:

-przed przyjazdem maksa wpadłam do fryzjera i ubłagałam gościa, żeby mnie wcisnął jakoś na wtorek. Fakt faktem, że w salonie spędziłam 5godzin, ale efekt jest super. Potem poszłam na solarium, wróciłam do domu, kąpiel, seria zabiegów upiększających i czekałam na M. Tak czekałam, że usnęłam. Wrócił późno w nocy, więc tylko się przebudziłam żeby go przewitac.

Wczoraj pogadaliśmy i oświadczyłam mu, że od pon jestem na diecie i że teraz będę gotowała, tylko dla niego, bo odkąd robię nam obiadki trochę mi się przytyło. Pomarudził trochę, że przesadzam, ale ogólnie wie, że ze mną dyskusji nie ma;] I lepiej mnie wspierac niż mi na drodze stawac;]

Od pon ściśle przestrzegałam diety... Chodziły za mną różne rzeczy, ale był M, było zajęcie;] Kryzys nadszedł dzisiaj... M poszedł do pracy. Ja wróciłam z redakcji strasznie głodna... Już miałam gotowac rybę, zaglądam do zamrażalnika, a tam... lody. W zasadzie do tej pory mnie nie ruszały i nie wiem ile czasu już tam leżą... Ale dorwałam się do nich;/ Potem jak w amoku wyjadłam musli, potem znalazłam ciastka, które zawsze mam awaryjnie schowane na wypadek gości... Jadłam, jadłam i jadłam... A potem elegancko wszystko zwymiotowałam;/

Eh... Dawno tego nie robiłam i wiecie co... Poczułam się znacznie lepiej (chore wiem...). Potem poleżałam z butelką wody, gapiąc się w sufit, a z oczu leciały mi łzy... Prawda jest jedna. Jeśli miałaś epizod z bulimią, to to zawsze będzie wracało;/

Eh... Zaraz wróci Maks i nawet się nie zorientuję, że jego psychiczna dziewczyna tylko czekała, aż on opuści ich gniazdko, by się nażrec;/