Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Moje żale, czyli jak przytyć z własnej głupoty.

Witajcie 

Na początek, trochę żali.  ( Bo coś mnie tu przecież sprowadza)

Otóż nie jest dobrze.

Rozrastam się w zaskakująco szybkim tempie. to przerażające jak z pozoru proste sprawy mogą zniszczyć człowieka. jedna nieodpowiednia osoba na naszej drodze- i spadamy w dół. 
Spadałam długo i już nie mam siły. Boję się, ze spadnę tak nisko i już nie będę mogła się podnieść.

Nie wiem gdzie szukać ratunku - w niczym nie odnalazłam spokoju, którego teraz tak bardzo mi potrzeba.

Dawniej uciekałam w książki- teraz nie potrafię skupić się chociażby na jednej stronie.
Muzyka dawniej dająca mi tyle radości - teraz nie wiedzieć czemu sprowadza się do ciągłego przewijanie smutnych piosenek - i nie daje żadnej radości
Gdy nie mogłam znaleźć sobie miejsca wystarczył jeden spacer po moim mieście - teraz wszędzie widzę Jego. Jest ze mną przy każdym "naszym miejscu", przy każdej "naszej ławce", w każdym "naszym parku", na każdej "naszej ścieżce.

I nie potrafię się pogodzić z tym, że tak na prawdę Jego już przy mnie nie ma. 

Dawniej. Dawniej miałam ładne paznokcie. Zadbane, równe, w pieknych kolorach. 
Dawniej nosiłam buty na obcasie, zawsze czyste, eleganckie. 
Dawniej ubierałam się w dopasowane, śliczne ubrania. Podkreślałam talie i biust.
Malowałam się delikatnie, dbałam o włosy o skórę.

Dawniej patrzyłam na ludzi pełna optymizmu, wierzyłam w każde słowo.
Naiwnie. 

Dawniej. Śmieszne. "Dawniej" było niespełna pół roku temu. Jak to się mogło wszystko tak po prostu zmienić?

Nie mam usprawiedliwienia. Od stycznia zaprzyjaźniłam się z jedzeniem.
Niezdrowym jedzeniem.
Całą moją miłość przelałam na fast foody i słodycze.

Pora skończyć z tym toksycznym związkiem. 

już. teraz. natychmiast.

Nie od 1 lipca, nie od jutra rana, nie od piątku i nie od poniedziałku. 
Od teraz. 

Pora ruszyć bardziej szeroki niż zwykle tyłek z fotela, wyłączyć serial, wyrzucić chipsy i cukierki. Tak nie można żyć. 

Trwając w takim stanie zawieszenia pomiędzy lodówka a kanapą NIGDY niczego nie osiągnę.

NIGDY NIE ODNAJDĘ SIŁY żeby skończyć studia, które zaczęłam.
NIGDY NIE ODNAJDĘ PRZYJEMNOŚCI z pracy.
NIGDY NIE POZNAM NIKOGO NOWEGO a jedynie stracę tych, których już mam.

Nigdy to dla mnie trochę za długo.

                                             IT`S TIME 

      TO WORK A LITTLE HARDER !!!

Co mnie nie zabije - to mnie wzmocni.

Wypatrujcie wieści z placu boju ;)

Pozdrawiam

~Wasza Julia