Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
waga i myślenie życzeniowe

Kiedy najlepiej jest się ważyć?
Oczywiście rano. Jeszcze przed śniadaniem i najlepiej po opróżnieniu jelitek. Nie zawsze jednak udaje się załatwić drugą czynność zaraz po przebudzeniu. Ja nie należę do tych szczęśliwców. Zawsze muszę swoje odczekać....
W każdy dzień pomiaru wagi uruchamia mi się śmieszny ciąg myślowy. Staję na wadze z samego rańca i jeśli nie podoba mi się to co widzę zaczynam argumentować sobie dlaczego jest tak, a nie inaczej. Pierwsza myśl - no tak, mam w sobie całe wczorajsze żarcie, to ono tak wpływa na wynik. Zważę się po załatwieniu tej konkretniejszej potrzeby. W rzeczywistości przecież tyle nie ważę, to wszystko przez te resztki!
Kilka godzin później, po pozbyciu się wczorajszych resztek z jelit, cyferki na wadze wcale nie są przychylniejsze. No i wtedy myślę, że to wszystko przez konkretne śniadanie, kawę i inne płyny, które już zdążyłam w siebie wlać... Gdyby je odjąć wyszedłby wynik "prawdziwy".
No ludzie, jak można tak się oszukiwać. Przecież to strasznie śmieszne jest!
Skąd mi się wzięło, że w "rzeczywistości" jestem lżejsza? Przecież jem i piję codziennie. To znaczy, że zawsze będę miała w organizmie jakąś nadprogramową masę. Dlaczego zawsze zwalam winę na to co wchłonęłam? Te rzeczy stają się częścią mnie i nie ma wyjścia, wpływają też na wagę.
Czy w takim razie warto trzymać się zasady porannego ważenia? Może uczciwiej byłoby kontrolować wagę wieczorami, przed pójściem spać?
Tak profilaktycznie i dla spokoju ducha ;) Może wtedy dałoby się uniknąć takiego myślenia życzeniowego? ;)