Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 127 - wróciłam!

Ojaaaaaaaaaaa dziewczyny! Jest tyle do opowiadania, ale dbając o Was trochę Wam oszczędzę. :P Wyjazd cudowny... Nowi ludzie, nowe miejsca, nowe przygody... Wyjeżdżając z Warszawy ocierałam łzy, bo szkoda mi było wyjeżdżać.
Poznałam kilka przecudownych osób, które są starsze ode mnie, ale są naprawdę miłe i ciepłe. Z pewnością będę za nimi tęskniła. Szkoda, że pewnego P. poznałam dopiero wczoraj, bo ma takie niesamowite poczucie humoru, że jak tylko wszedł do pokoju od razu robiło się wesoło. :D
Na początku ogarnąć tę komunikację miejską to była jakaś masakra, ale potem już coraz łatwiej. :P Musiałam sama dojeżdżać do mojej siostry do złotych tarasów, także wiecie, na początku strach, że ja może gdzieś wysiądę gdzie nie powinnam. :p W każdym razie w złotych kupiłam sobie taką cudną sukienkę, spodenki i bluzkę, a to wszystko za 90zl, bo ogromne przeceny były. :D No i jeszcze do tego takie żółte trampki,  taki seledynowy gumowy zegarek i takie kolczyki w kwiatki. :D Po zakupach chodziłyśmy na obiady... Co prawda były dobre, ale wiadomo nie za bardzo dietetyczne. :p Ale przez ten czas nie przejmowałam się dietą jakoś specjalnie. :p A nasze obiady to np. lasagne bolognese z biedry, największa pizza, schnitzel z frytkami i dodatkami, czy też kurczak na ostro lub w 5 smakach w chińskiej knajpce... I to wszystko na 2 osoby, oprócz tego kurczaka. :p I tak się nażerałyśmy! A przerażało mnie to, że ja jadłam więcej od mojej starszej siostry... Ale kiiiiij, było fajnie. :D Chcę tam wrócić, ale wiem, że chyba troszkę przeszkadzałam tam mojej siostrze. :P No cóż....
Ledwo rozpakowałam walizkę, a jutro znów się pakuję i pojutrze rano jadę na obóz. :p Podobno będzie ciężko, aż się boję. Moja siostra mi opowiadała, co na takich obozach się działo, to ojojoj... Ale trudno, co będzie to będzie. :p
Dobra ja już kończę, trochę Was poczytam i idę spać. :D
Do usłyszenia. :D