Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zapewne macie rację

Tak sobie myślę, że pewnie macie rację, że faktycznie widać już jakieś zmiany, ale na bardziej spektakularne efekty muszę jeszcze poczekać. Być może naprawdę jędrność się poprawiła. Tak naprawdę coraz bardziej się przekonuję, że mój problem tak naprawdę nie tkwi już w wadze, ale w głowie. BMI mam w normie, a cały czas widzę siebie jako grubą. To chyba coś na kształt tego jak odbierają swoje ciało anorektyczki - są bardzo szczupłe a mózg przetwarza im obraz w lustrze na pulchną osobę. Zmusiłyście mnie (nie pierwszy raz zresztą) do poważnego zastanowienia się nad sobą i tym co robić ze sobą dalej. Z drugiej strony jestem pewna, że gdybym umieściła swoje zdjęcie na forum Vitalii to posypało by się mnóstwo słów krytyki jaka to jestem gruba - i chyba dlatego tego nie robię, bo się boję!

Ostatnie dni licząc od zeszłego piątku nie należą do dietetycznych. Nawet nie pisze co zjadłam, bo sama myśl o tym mnie przeraża, a co dopiero o tym czytać! Mam chyba jakiś dietowy kryzys, a nie chciałabym zaprzepaścić tego co już osiągnęłam, bo za miesiąc urlop. Chcę śmigać w szortach po Europie! Wczoraj nawet dołożyłam do stepu ostatnie “piętro”, więc teraz jest najwyższy jaki może być. Pośmigałam na nim pół godziny - dałam radę. Dzisiaj normalny trenning.

Jutro trochę się oczyszczę przed świętami. Jem śniadanie, a potem poszczę pijąc wodę i soki warzywne. Nigdy nie podejmowałam takich prób - trochę zainspirowała mnie Teściowa, która co roku pości, ale ona pije tylko hebratę, kawę, wodę. Ja dołożyłam soki, ale też nie gwarantuję Wam, że wytrzymam. Chcę, żeby te święta nie upłynęły pod znakiem przejedzonego brzucha - wystarczy, że na urodzinach folgowałam. Co dziwne - mój żołądek chyba na trwałe się skurczył, bo uważam, że wcale nie zjadłam tak dużo, a byłam tak pełna, że w pewnym momencie już nic nie mogłam zjeść. Nie miałam postanowień na post to wprowadzę postanowienie na święta - nie przejeść się!

A propos postanowień to mój Mąż nie pił piwa tak jak zaplanował, a ze słodyczy to tylko domowe ciasta przy okazji imprez typu moje urodziny. Nie słodził też kawy i herbaty. Zagadałam go jak to z tym cukrem będzie dalej i powiedział, ze trend chyba się utrzyma. Jestem z niego dumna! Obym to samo mogła powiedzieć o sobie po świętach!

Martwi mnie jedna rzecz - koleżanka z pracy rozsiewa od kilku dni zarazki i coś czuję, że zaczyna się u mnie katar. Nie znoszę mieć kataru - mogę mieć wszystkie inne objawy przez 3 dni niż przez 1 dzień katar. Wierzcie mi, ze w moim przypadku to naprawdę dramat! Od wczoraj aplikuję Scorbolamid.