Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Skierowanie

Nie pamiętam żadnego urazu. Zaczęło się od pobolewenia przyśrodkowej części kolana przy kucaniu. Przez 3 lata rozhulało się konkretnie.

Mój tata kiedyś, kiedyś też miał atroskopię, ale to już nikt nie pamięta od czego. Lekarz mi powiedział, że pracowałam na to całe życie - waga prawie 80 kg (tak - to mój rekord), dwie ciąże, intensywne treningi, zamiłowanie do gór, lekko koślawe kolana.... Może gdyby 3 lata temu ktoś mnie dobrze zdiagnozował, a nie na zasadzie na usg nie widać, potem że progesteron działał w ciąży i jest rozluźnienie więzadeł to by dzisiaj było inaczej. Ale nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem tylko działać z tym co jest.

Nie ćwiczę już od września. Lekarz powiedział, że mogę się ruszać - w sensie np. spacery, ale ćwiczyć na razie nie, bo mogę pogorszyć sytuację. 7.06 mam wizytę kwalifikującą do zabiegu i wtedy poznam orientacyjny termin zabiegu. Na tej podstawie podejmę decyzję o zastrzykach - jak będzie długo to się zdecyduję. Moja Teściowa brała te zastrzyki i jej naprawdę ulżyły. A ja - 3 lata już się męczę z bólem kolana, więc naprawdę czekam na ulgę...