Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nie znoszę wymyślania tytułów...

...kiedy Pani Wena mi się wymyka i nijak nie umiem ubrać w słowa tego, co mi w głowie się roi. Dzisiejszy tytuł - jak się okazuje - już kiedyś wykorzystałam. Ale nic to, nawet przesadnie zużyty nie jest, jeszcze się przyda ;)

Weekend miał być spokojny z nicnierobieniem, "śmierdzeniem" w chatce i oglądaniem nowonabytej kolekcji Poirotów i Pann Marple. I niedziela taka była, a i owszem***  Za to sobota.... Yhmmmm, jaaasne ;) To była jedna z tych spontanicznych imprez na wiariata, z górą pysznego żarcia, z robiącymi na maksa trzodę dziećmi (boziu, jakie one były szczęśliwe :)), tańcami po północy i mieszaniem alku. Czy miałam kaca? No, jak ktoś durny i konsumuje czerwone wino a później zapija wódeczką, to nic dziwnego chyba, co? ;) Było upojnie, na maksa wesoło i ja poproszę częściej. Nawet z Kacem czającym się za rogiem :P Dwójka przyjaciół wróciła do domu na piechotę, pozostała czwórka (z czwórką dzieci :D) nocowała u nas. Się jednak pomieścilim, co okrutnie mnie cieszy.

Bardzo Wam dziękuję, Kochani, za tę sobotę :)

Pochwalić się muszę. Tak mi się z imprezą skojarzyło. To, że piekę sama chleb na zakwasie, to żadna nowina - już się tutaj uzewnętrzniałam w tym temacie. Ale to, że udało mi się upiec taki zwykły chleb, pszenno-żytni, bez foremki, to osobiście uważam za wyczyn :D Nie na zakwasie, na drożdżach. Wykorzystałam przepis znaleziony na stronie o pieczeniu chleba jednej z Vitalijek, trochę go zmodyfikowałam i działa!!! Jeżeli ktoś chce, to podam. I uwierzcie - to (wbrew pozorom) naprawdę bardzo prosta rzecz :)

Poprosić o kopa muszę. Bo jem nieładnie, świństwa tuczące i wyrzuty sumienia nawet mi się nie zalęgają jakoś przesadnie. Bo nie ćwiczę. Jedyny wysiłek fizyczny to pchanie wózka w sklepie, ogólne oporządzanie domu i dźwiganie ciężarów w postaci Zochacza. Ławeczka i ABRocket kurzem zarosły. Może i jakiego pająka bym tam znalazła... To, że nie przytyłam to zasługa li i jedynie tego, że w stresie to ja chudnę i jeść nie mogę. Ale wolę nie tej metody nie stosować...

Bo i stresów ostatnio całkiem sporo. Ale pisać o nich nie chcę, wyrzucam je z pamięci. Staram się przynajmniej. Z przykrych rzeczy to wspomnę jedynie, że koleżanka z pracy miała cesarkę. W szóstym miesiącu ciąży. Dziewczynkę wyjęli żywą, ważącą 700 gram. Czekamy teraz, co dalej. Tfu tfu tfu... I wiecie co? Przez tą sytuację zupełnie inaczej spojrzałam na swoje problemy, naprawdę...

Z "dzieciowych" klimatów - żeby zmienić smutny temat na weselszy - byliśmy wczoraj u znajomych obejrzeć sześciotygodniową Helenkę. Ja też chcę takiego naleśniczka!!! Nawet w zestawie z kolkami u bąbla, poporodową deprechą, dwudziestoma nadprogramowymi kilosami i karmieniem piersią. Nawet :) Przy Helence nasza Zosieńka się wydawała taka duża :)

Zosisko nam się rozwija. Ostatnio gardzi słoiczkami (mleczucho za to zawsze w cenie :P), ale zasmakowała w makaronie z miseczki, ziemniaczkach w łapce, rybce w kawałkach, frytkach na wynos i kurczęcych skrzydełkach wyżeranych Tatusiowi z talerza. Potrafi zjeść i ze trzy skrzydełka*** Zaczęliśmy też gotować zupy pod kątem Zosieńki - ale wiecie co? Bez glutaminianu i benzoesanu, to kiszka a nie zupa :P Zochacz dostaje swoją porcję (z makaronem, a jakże - córcia Mamusi :P) a ja na swój talerz ładuję sobie ziarenka smaku i zabielam śmietaną ;) Bo z białkiem krowim (i - jak się okazuje - kurzym też) to na razie Zosi nie po drodze. No nic, kiedyś ta skaza jej przejdzie chyba, co?

Dobra, Kochani, wracam do robóki. Wykorzystałam czas, kiedy kolega poszedł na spotkanie, żeby chyłkiem tu cosik skrobnąć a wyszedł mi elaborat. Czyli - nic nowego ;)

Buziaki wtorkowe!

______________________________________________________________

***Z przerwą na górę prasowania, zaległego od ponad dwóch tygodni. Kiedyś musiałam w końcu to zrobić...

***Nie, no bez skóry są, bez przesady.... ;)