Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Stół :)

Pora na historię kolejnego mebla w mojej rodzinie :)

Nigdy nie doceniałam  roli stołu w rodzinnym domu :))

Kiedy urządzaliśmy mieszkanie, w którym obecnie mieszkam (13 lat temu) to nawet do głowy mi nie przyszło zeby kupic duży stół.Posiłki zjadaliśmy przeważnie w małej kuchni, na raty, bo nie było takiej możliwości, aby wygodnie zasiąść w czwórkę. Zresztą najpierw dzieci były małe, a poźniej i tak każdy o innej porze wracał, więc nie mieliśmy zwyczaju zasiadania do stołu.
Czasem, z różnych okazji przychodzili do nas goście i wtedy przynosiło się z piwnicy stary ławo-stół, którego kolor w ciągu swojej żywotności zmieniali moi mężowie (hłe,hłe).Lecz pewnego dnia, kilka zresztą lat temu ławo-stół już nie wrócił do piwnicy, lecz został umieszczony w kącie , skad coraz częściej go wytaszczliśmy .

Trzon mojej rodziny to ja z mężem, dwójka moich dzieci, moi rodzice oraz brat z żoną i dwoma synami, w sumie 10 osób.
Początkowo kiedy zbieraliśmy się z okazji różnych świąt rodzinnych, to nie było problemu, bo dzieci usiadły na kolanach, jubilat zdmuchnął świeczke, jeżeli to były np. urodziny, albo dzieci skubnęły coś ze światecznego jadła i za chwilę zmykały bawić się do innego pokoju.
Kiedy pojawiali się przy stole dodatkowi goście, wtedy każdy siedział na czym bądź: foteliki turystyczne, taborety, krzesełka wędkarskie , a niektórym pozostawało oparcie fotela.W tych koszmarnych warunkach męczyliśmy się przez kilka (naście?) ładnych lat.
W końcu dorośliśmy, dojrzeliśmy (dosłownie i w przenośni) do decyzji, ze basta, koniec kiszenia się z podkurczonymi kolanami przy ławach i stolikach, podjęliśmy decyzję, że w naszym małym pokoju musi znaleźć się miejsce na porządny stół z krzesłami.

Czas  szybko leci , nasze dzieci łączą się w pary (hehe, na razie tymczasowo), lada moment pojawia się wnuki, a u babci nie można godnie zasiąść przy stole:))

Ta myśl,że potrzebujemy porządnego stołu pojawiła się nagle, powoli dojrzała do roli marzenia (że może kiedyś tam?), aż urosła do rangi priorytetu (przy najbliższej sposobności kupimy!!)  .  :))

Zaczęliśmy chodzic po sklepach , oglądać, mierzyć meble, liczyc pieniądze, aż pewnego listopadowego dnia, zupełnie jeszcze bez konkretnego zamiaru, zobaczyliśmy GO i wiedzieliśmy, że to jest NASZ stół ! Więc bez dłuższego zastanowienia zakupilismy GO :))

Długo na NIEGO czekaliśmy, ale już jest z nami :)) Dwa miesiące po wpłacie zaliczki, z końcem stycznia, przywieziono nam nasze cudeńko :))

Jest piękny, porządny, bukowy , i wcale nie zajmuje tak dużo miejsca:)

Bardzo się cieszę i ciągle na niego patrze :)

A jak na niego patrzę, to widzę cała moją rodzinkę siedzącą przy blasku swiec, śmiejemy się , cieszymy, rozmawiamy......jemy.....:))

Nie wyniosłam takich tradycji z rodzinnego domu, więcej czasu zajmuje mi dochodzenie do pewnych wniosków, ale wiem jedno - wygodne łóżko i porządny stół w domu to podstawa !!

Moje dzieci są własnie w domu, na weekend przyjezdża chłopak Agaty (już nowy), przyjdzie do nas też mój tata, i zasiądziemy  w sobotni wieczór  wszyscy razem do dużego stołu i będzie milutko :)

A Mariolka się nażre, napije na zapas, bo od poniedziałku dietka .O !! :))