Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
O oschłości ....

Bo my nie księżniczki i nie tylko takiemu ziarnku grochu, ale i głazom damy radę! Buziaki!

gdybym nie skomentowała każdego Twego wpisu i juz podaje moje racje: po pierwsze miłosci trzeba sie nauczyć a szczególnie jej okazywania i to wynosi sie z domu, potem to już pozamiatane- skoro mamusię nie stac było na okazywanie Tobie uczuc w dzieciństwie to teraz też mogłaby powstrzymać się od komentarzy bo przeciez niedaleko pada jabłko od jabłoni; po drugie- Agata jest moim zdaniem ostatnia osobą, która ma prawo do oceniania Twego zachowania i dzięki tej twojej "oschłosci" to jest teraz w tym miejscu gdzie jest a nie np. w przytułku lub jakims ośrodku monarowskim; po trzecie, tak już zupełnie od siebie, to przyznam Ci sie, że gdybym przezyła w zyciu tyle co Ty to cieszyłabym się, że jestem normalna zdrową psychicznie kobietą a nie jakimś wypranym z rozumu i ducha stworem zyjącym tylko dlatego, że nie ma odwagi sam ze soba skończyc. Mariolka- chrzań to co oni mówią- jesteś wspaniałą kobietą, pełna miłości, ciepła, namiętności, oddana innym, chetna nieśc pomoc w każdej sytuacji, niewyrachowana, jak dla mnie altruistka, zupełnie nie z tego świata i tu chyba lezy cały problem- jestes wyrzutem sumienia dla swojej mamy i córci i przez deprecjonowanie Ciebie i pokazywanie, że Ty też masz wady chyba po trochu usprawiedliwiają siebie. Ani mi się waż zmieniać- badź soba bo wtedy jestes najlepsza. Ps. jak dla mnie miłośc to nie szczebiotanie sobie do uszka, powtarzanie co 5 min. jak ja cie kocham tylko trwanie przez całe zycie przy, za i przed wszystkimi których kocham, poczucie bezpieczeństwa jakie osoby sie kochajace sobie daja, wiara, że jest ktoś kto mnie w 100 % akceptuje taką jaka jestem i nigdy mnie nie zostawi chocbym nie wiem jak złą rzecz zrobiła.Staram sie być taka dla mojej rodziny i choć wiele razy cos krzykne,o cos mam do nich pretensje to oni doskonale wiedzą, że kocham ich ponad zycie i wiesz co? o miłosci nie trzeba mówić- trzeba ja czuc.

Jutro wstanie nowy dzień...

że różni ludzie róznie nas widza. I najczęściej najplepiej widzą nas nie Ci najbliźsi, ale obcy ludzie. Dlaczego? Nie wiem, ale chyba dlatego, że najbliźszi chcieliby nas widzieć takimi na "własną modłę stworzonymi", a inni widzą nas takimi jacy jesteśmy. Przynajmniej u mnie tak jest :)) A moja mama zupełnie jak Twoja - czasem czuję się jakbym sroce spod ogona wyskoczyła :))

nieźle tą oschłość ukryłaś, bo jakoś ani razu się na nią nie natknęłam...Ale widzę moja droga, że dziwne rzeczy się dzieją i nie są one niestety pozytywne...czy to wpływ pogody (a wiosną miało być tak pięknie), czy to gwiazdy, rok świni...Byłam przed chwilką u Kareninki, że u mnie nie wspomnę... Trzymaj się kochana, za bardzo nie przejmuj. A córka jak będzie miała kiedyś własne dziecko to pewne rzeczy doceni, sprawy zrozumie. A wiesz, że jak czytam o twojej mamie...może my tą samą mamusię miałyśmy? (hehe). Buziak!

wolę ciebie taka oschłą z wielkim sercem pełnym bezgranicznej dobroci i miłości, którą okazałaś swoim dzieciom niż nie jedną "czułą mamuśkę"...

Tak to już jest ,że ludzie dostrzegaja w nas to co chca , albo sądza po pozorach.Od razu widdac ,ze kochana z Ciebie dziewczyna i fajnie ze są tacy co to widzą:))) Pozdrawiam Ala

Zdarza się tak, że czasami dopiero musimy spotkać takiego drugiego człowieka, który nie tylko dostrzeże w nas morze czułości,ale też nauczy bardziej okazywać ją innym...

jak tak sobie Ciebie czytam... to na oschla to mi nie wygladasz ;) Pozdrawiam cieplutko "oschla" kobitko :D ... a masz jeszcze -buziak!!

...może córka wdała się w tatusia w kwestii wydawania sądów o Tobie, jako mamie ...a Twoja mama ? - mamie się tylko tak wyrwało - przemyśli i córcię za zły osąd przeprosi :)...no chyba że nie zdaje sobie sprawy, że poczułaś się zraniona !? pozdrawiam ciepło :)