Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
07.11.2007r.

37 urodziny mojego męża . Pora popędzić starucha hehehehe.

A tak na powaznie pomimo, że wszystkie gwiazdy na niebie niezbyt dobrze wrózą związkowi dwóch skorpionów to na szczęscie cuda się zdarzają i my jesteśmy tego dobrym przykładem :))
Dobrze nam ze sobą :))
Co prawda niewiele w tym mojej zasługi, bo humorzaste i zadziorne ze mnie babsko, lecz na szczescie ujarzmianie mnie pochłania Darusiowi tyle energii, że nie ma czasu  na głupoty hehehe.To taka moja teoria :))

Na urodziny dostał w prezencie książkę pt. "I Ty możesz być super tata" i jak poczytałam ją  sobie to dochodzę do wniosku,że w naszym domu ja posiadam wszystkie cechy ojca w rodzinie :))
Ja karcę, dyscyplinuje, hartuję, usamodzielniam, pozwalam na eksperymenty i zachowuje zimna krew . Podobno matki są zbyt nadopiekuńcze, strachliwe i najchętniej umieściły by swoje dzieci w szklanym kloszu jeszcze siadając na nim. W naszym domu zdecydowanie ja jestem ojcem ,a Daruś matka - ciepła, cichą, cierpliwa, najchętniej wyręczajaca i noszaca na rękach :))

A z tym noszeniem na rękach to kiepska sprawa przy dwójce małych dzieci .
Dzisiaj  Patryk został ze mną w domu, bo idę z nim do okulisty dobrać okularki, a Oliwię tata zaprowadził do przedszkola.
Mogłam ją delikatnie pomiziać po pleckach, pomóc przy toalecie i ubieraniu, pozartować przed wyjściem. Takie traktowanie nie jest możliwe kiedy dzieci są razem. Rywalizują, hałasują, popisują sie i trudno jest ich okiełznać, więc zwykle wszystko odbywa sie jak w wojsku :)))
Nie może tata wziąc żadnego dziecka na barana , bo po pierwsze każde z nich chciałoby w jednej chwili tam sie znaleźc (kolejnośc ma znaczenie) ,a przy tym już nie to zdrowie żeby dźwigac na plecach dwoje maluchów.
W ogóle kiedy zdarza nam sie (rzadko,ale sie zdarza) zostac z  jednym dzieckiem w domu to wtedy odbywa sie z nimi zupełnie inna praca dydaktyczna.
Te , które maja dwójke dzieci na pewno wiedza o czym piszę :))

Pomiędzy starszymi dziecmi  było 4,5 roku różnicy, więc zupełnie nie miałam świadomości , z jakimi problemami będę się borykać posiadajac dzieci z tak małą różnica wieku.

Ania Muka poradziła mi zakup poradnika "Rodzeństwo bez rywalizacji" i chyba musze to uczynić, bo czasem gubie z tym wszystkim.

Tyle na dzisiaj :)) Ide zając sie synkiem :)