Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Chwila przerwy

Już wczoraj organizm domagał się przerwy ale nie ma, tyle czasu się lenił to teraz musi popracować  W sumie przyzwyczaiłam się do bólu mięśni, mogę nawet powiedzieć, 

że (nie wierzę, że to piszę) polubiłam ten ból. Dzięki niemu wiem, że dałam z siebie wszystko na ćwiczeniach i jestem z tego dumna. 
Przed rozpoczęciem diety myślałam, że ciężko mi będzie wytrzymać bez słodyczy i innych pyszności ale nie jest tak źle. Planowanie menu i zapisywanie go naprawdę bardzo pomaga.

O tak, dzienniczek to jedno z lepszych pomysłów, które wprowadziłam w życie .
Jeszcze jak zapisuje to wszystko na vitalii to mam dodatkową motywację, bo wiem, że jest parę osób które przeczytają moje wypociny i bardzo możliwe, że w tym mój facet (którego pozdrawiam w tym momencie ). Nie chcę się później za siebie wstydzić przez głupie ciastko . 

Właśnie, tak marudzę, że zapomniałam się pochwalić... Dziś stanęłam na wadze i zobaczyłam 61,9. Wreszcie 61 z przodu. Może to nie jest jakiś ogromny sukces ale lepszy malutki (ewentualnie maciupeńki) sukcesik niż jego brak .

Pozdrawiam, 

masochistka