Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
codziennie się sobie przglądam

Przyglądam sie sobie codziennie i bardzo niepodoba mi sie to co widzę ... chodzi rzecz jasna o brzuchol jak bania. Ale tym razem jest jednak inaczej, tym razem w sensie przy kolejnej próbie odchudzania. Do tej pory kiedy po powiedzmy 2 miesiącach ascezy widziałam to co teraz - czyli brak piorunujacych postepów - zawsze odpuszczałam załamana jeszcze bardziej ,że to sie poprostu nie da. I w najlepsze na poprawe humoru zajadałam się niezdrowościami. I pewnie tez dzieki temu doszłam do wagi do jakiej doszłam. Tak czy tak teraz jest inaczej. staram sie cały czas pamietac o tym co osiagnęłam - mam już mniejszy rozmiar, wchodzę w stare jeansy w końcu to sooper jest. Wiem ,że jeszcze długa droga przedemną ale nie mam juz głupich pomysłów pt. schudnąć 14 kg w 14 dni :) Teraz nie jest z tym sama!

Wogóle to dopiero od momentu kiedy prowadze tu dziennik zaczełam jawnie nazywać to co robie odchudzaniem. Wcześniej na każde pytanie czy się odchudzam odpowiadałam stanowczo nie ,że conajwyzej zdrowo jem. Poprostu bałam sie ,żę nie wytrzymam w tych postanowieniach i za tydzień lub dwa wróce do punktu wyjścia i będzie mi wsyd zwyczajnie. Teraz już się niczego nie boję. A świadomośc ,żę jak przestane będzie mi wstyd dodatkowo mnie motywuje. W domu w szafce herbaciano kawowej od dwóch tygodni przesiaduje Snickers , patrze na niego codziennie przyrzadzajac herbatę i wiecie co? Kompletnie nie mam ochoty go zjeść. Im dłuzej tam lezy tym mi przyjemniej :))