Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Przełamałam swoją najwiekszą słabość...biegałam
rano!!!!

No nie mogę wyjść z podziwu nad soba samą. Ja śpioch zadeklarowany, wielbiciel i wierny słóga łóżka mego!!! Tak ja sama wstałam o 5:00 naciagnęłam leginsy i resztę utensyliów i dawaj gazu. Tu spore podziekowania dla MargotG - mocno mnie zmotywowałas to porannego wyzwania. Trasa już inna niż ostatnio..nieco przyjemniejsza, nad brzegiem rzeczki. Ptaków śpiew, morza szum...po prostu szał. Z takich przyziemnych rzeczy to mijałam na trasie kierownika jednego z wydziałów fabryki w której pracuję...i mówię o tym koledze czy wie ,że jego kierownik rano biega. I kolega mi strzelił: bardzo mi zaimponowałaś tym porannym joggingiem :))))) Wiem ,że to próżność ale wykorzystam każdą metodę żeby się do tego porannego joggingu zmusić. Tzn. do biegania się bynajmniej nie muszę zmuszać, ale do wstawania to się zmuszałam dziś całą sobą - wygrałam. Trasa króciutka: 4,5 km ...bałam sie ,że się z czasem nie wyrobię i w sumie było tak na styk. Bo jeszcze przeciez prysznic i pakowanie śniadania. A tu moja trasa:

Jak to teraz jest przyjemnie kiedy już się tylko wsuwa buty i jest się gotowym. Bez owijania w te szaliczki ,czapeczki itp.

Basen wczoraj jak najbardzoej zaliczony. Strzeliłam 10 basenów więcej czyli dobiłam do 1,5 km. Jakoś to marnie wygląda ,a to przecierz 60 basenów! Zaczynam podejżewać ,że za dużo od siebie wymagam...biorąc jednak pod uwagę ,że mam skłonnosci do oszukiwania samej siebie to chyba po prostu robie lekką nadwyżkę:)