Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kiepski dzień :(

Dzisiejszy dzień zaczął się koszmarnie :(

Moja ukochana babcia trafiła do szpitala . W poniedziałek nie mogła oddychać , czuła silny ból w klatce i ciocia zawiozła ją do szpitala . Od razu trafiła na salę z ciężkimi przypadkami . Leży tam już kilka dni,a ja o tym dowiedziałam się dopiero dziś . Fajnie ! Jestem bardzo wkurzona a raczej jest we mnie wiele żalu że dopiero teraz się o tym dowiedziałam . Tym bardziej że to nie pierwszy raz kiedy babcia jest w szpitalu a ja dowiaduję się po kilku dniach :/ A tłumaczenie "Nie chciałam Ciebie martwić " po prostu nie przemawia do mnie.A co by było gdybym nie zdążyła zobaczyć babci ? Bo z babcią było naprawdę nieciekawie. Poszłam więc do babci - widać że cierpi , ale trzymała się dzielnie. Babulka nawet powiedziała "Misia , widać że schudłaś " Ojjjjj , tak :P Wyglądam tak samo jak ostatnio mnie widziała :D . Miałam babci nie mówić że się odchudzam ( Postanowiłam że na razie mój sekret wyjawię tylko mężowi ) , ale wiedziałam że ucieszy ją fakt że coś ze sobą robię . Powiedziałam - babcia zadowolona :D Chcę by była ze mnie dumna :D

Siedząc przy babci łóżku stwierdziłam że nie mogę dopuścić do tego by być taka jak ona. To wspomniała kobieta,mądra,kochana,ma w sobie mnóstwo dobroci i miłości.Ja bym mogła o niej godzinami rozmawiać . Ale jest wielkie ALE - jest bardzo otyła . Nie wiem ile waży - ale dużo , a przy tym bardzo chora - serce,ciśnienie , cukrzyca, osteoporoza , przepuklina brzuszna, problemy z jelitami itd ..... większość tych chorób to przez otyłość.

Dobrze że się w porę obudziłam i wyszłam z letargu.To i tak cud że przy takiej wadze ciśnienie,cukier,morfologię, serce itd - wszystkie badania mam wzorcowe. Zmarnowałam piękne lata młodości , teraz mam 31 lat i jeszcze tyle pięknego życia do wykorzystania których nie mogę stracić :) Więc walczę !

Wczorajszy dzień zaliczam do bardzo udanych .

Tłusty czwartek okazał się zdrowych czwartkiem :D Nie skusiłam się na żadnego pączka , faworka . Kupiłam tylko jednego - dla dziecka by po prostu nie kusiło . Skłamałabym gdybym powiedziała ze nie miałam ochoty - miałam ! Ale wiedziałam że jestem na tym etapie drogi, gdzie jeden by nie wystarczył i nie potrafiłabym powiedzieć w odpowiednim momencie STOP.

Moje dzisiejszy dzień był bardzo zabiegany . Skupiłam się by posiłki były wygodne do zjedzenia poza domem. Wyglądało to tak ( może być ? )

śniadanie - owsianka ( 1,5 szklanki mleka 2 % z 1/2 szklanki płatków owsianych - lubię tylko gęste owsianki oraz garść borówek )

II śniadanie - 2 kromki chleba orkiszowego z sałatą i szynką oraz małe jabłko

obiad - 200 g pieczonego łososia , 150 g pieczonych batatów oraz sporo surówki z kiszonej kapusty.

podwieczorek - kisiel domowej roboty - coś chodziło za mną słodkiego :D

kolacja - 1 kromka chleba ziarnami , 2 jaja na twardo , pomidor.

Zakupiłam dziś pojemniki na żywność z Biedronki.Polecam :D Są naprawdę pojemne ! Idealne na każde wyjście ...czy też tylko do użytku domowego :)

Teraz jestem bardzo podekscytowana :D Do domu zawita mąż :D Niestety ze względu na męża pracę widujemy się tylko 8-10 dni w miesiącu :( Jeszcze nie wie że się odchudzam :D Wiem że przy jego wsparciu mogę odnieść sukces.Jest pod tym względem kochany - dopinguje,pociesza,wspiera,doradza,często przyłącza się do mnie by było mi lżej , nie prowokuje z jedzeniem ...I tak można wymieniać :)

A jutro zamierzam się czuć jak nastolatka :P