Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Sielpia.

Dawno nie pisałam, ale nie mogę sobie odmówić przyjemności opowiedzenia Wam o spotkaniu w Sielpi. Przed tym spotkaniem znałam tylko Małgosię Bielską. To dzięki Niej dotarcie tam i powrót do domu przestały być dla mnie problemem. W Sielpi poznałam dziesięć nowych, bardzo sympatycznych osób. W piątek, gdy już wszyscy byliśmy na miejscu i w komplecie, posililiśmy się przepysznymi pierogami i wyruszyliśmy nad zalew. Plaża świeciła pustkami, za to okoliczne stragany były oblegane. Po powrocie ze spaceru - obżarstwo i długie wieczorne rozmowy. Wieczorne he he, skończyły się po pierwszej w nocy.

W sobotę po śniadaniu poszliśmy na wspaniałą włóczęgę po Piekle i Niebie.

Między innymi zobaczyliśmy takie skałki

Po obiedzie większość z nas ruszyła na kolejny spacer. Przeszliśmy przez ładny, nowoczesny most, a dla równowagi obejrzeliśmy coś starego - ruiny pałacyku i fabryki Staszica. Na obydwu spacerach przemierzyliśmy aż dwadzieścia dwa kilometry. Nic dziwnego, że wieczorem oddawaliśmy się już tylko radości rozmawiania i ucztowania. Od dawna tyle się nie śmiałam. Na sen i tym razem nie zostało nam za dużo czasu.

W niedzielę, po wspólnym śniadaniu, zaczęliśmy się z wolna żegnać. Pierwsi wyjechali Mada z mężem, śpieszyli się zdobywać szczyty Gór Świętokrzyskich. Później w drogę ruszyła Renia z mężem. Sfotografowałam Ją w wygranej za witalijkową aktywność bluzce.

Prawda, że prezentuje się w niej wspaniale?

Wczesnym popołudniem i my wyjechaliśmy w drogę powrotną do Bielska.

Weekend w Sielpi zaliczam do najbardziej udanych tegorocznych spotkań. Korzystam z tej okazji i jeszcze raz dziękuję Dorocie i Piotrowi za tak wspaniałą organizację imprezy. A wszystkim uczestnikom dziękuję za pyszną zabawę.