Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Weekend w Warszawie.

O godzinie 15 wsiadłam w Katowicach do pociągu. W trakcie jazdy dowiedziałam się, że właśnie w ten w piątek zaczynają się uroczystości 40-lecia Dworca Centralnego. W dodatku zaczynają się od Listy Przebojów Trójki, Niedźwiedzkiego i Barona. Takiej imprezki nie wolno było ominąć. I dlatego cała w emocjach wyskoczyłam z pociągu na Dworcu Centralnym. Nie muszę dodawać, że Trójkę i jej Listę Przebojów bardzo lubię. Jeszcze przed rozpoczęciem imprezy wypatrzyłam trzy trójkowe twarze i poprosiłam ich o wspólne fotki.

Ta z Niedźwiedziem, który za fotami nie przepada, ale z niedźwiedzim wdziękiem wyraził zgodę.

Z Baronem, który nadspodziewanie sympatycznie ucieszył się, że chcę mieć z nim zdjęcie.

Z Poniedzielskim, który na pytanie czy zgodzi się na wspólne zdjęcie odpowiedział w swoim czarno-humorowym stylu, że bardzo chętnie ale nie poleca:)

No i na tle bazowego namiotu Trójki

Po rozpoczęciu Listy walił do nich tłum i na pewno bym się tak łatwo nie dopchała.

Sobota.

Spotkanie vitalijkowe w Kameralnej. Poszłam do Kameralnej, a tam puchy. Zapytałam kelnera czy jest inna Kameralna w okolicy. A ten z niesmakiem na obliczu: restauracja jedyna...ale jest jeszcze bistro. I to bistro było trafione. Nie dość że tłum gości, to jeszcze koleżanki w komplecie. To zdjęcie trochę niedoświetlone przedstawia wnętrze Kameralnej

Karmią tam bez litości. Porcje olbrzymie. Ja zdecydowałam się szaszłyk warzywny i kieliszek (też nielichy) robionej na miejscu cytrynówki. Jedno i drugie godne polecenia. Nasza koleżanka Wiosenka, jako jedyna zamówiła jeszcze przystawki. Nie wiedziała biedna, co czyni. Przywalona jedzeniem wybrnęła bardzo sprytnie, porobiła z tego kanapki i poczęstowała nas.

Kiedy wyszłyśmy na Trakt Królewski trwał właśnie pochód otwarcia iluminacji. Feeria świateł i nieprzebrany tłum ludzi.

Ten spacer w tłumie to było prawdziwe wyzwanie. Żartowałyśmy, że jak przedszkolaki powinnyśmy powiązać się sznureczkiem, żeby się nie pogubić. Żarty żartami, ale naprawdę pod samą choinkę na Placu Zamkowym dotarłyśmy w uszczuplonym składzie.

A to sama choinka w pełnej krasie

W drodze do hostelu mimo tłumu wypatrzyłyśmy sklep i uzupełniłyśmy zapasy wina. W hostelu znów byśmy w grupie. W dobrej komitywie kojarzenie imion i twarzy wychodzi znakomicie.

Nie obeszło się bez vitalijkowego pokazu mody. Zwróćcie uwagę na stopy, każda ma je inaczej ustrojone. Za to koszulki jak na zespół przystało, to chluba i duma.

Uczta zaczęła się na dobre. A w dodatku ku mojemu zdziwieniu w dziewięćdziesięciu procentach wegetariańska. Nawet skosztować wszystkiego, to byłby prawdziwy wyczyn. 

Jestem niezmiernie wdzięczna moim koleżankom za ten kulinarno-towarzyski spektakl. Mam w pamięci te rozmowy i śmiechy. Ściskam Was wszystkie.

P.S.

Duża niespodzianka spotkała mnie przy coponiedziałkowym ważeniu. Ku mojemu zaskoczeniu nie przytyłam, a nawet szklana odnotowała lekki spadek:)))