Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ateny.

Drugi dzień zaczęliśmy od pysznego śniadania, o 8 rano, więc pospać się nie dało. Potem wyruszyliśmy zwiedzać Ateny. Pierwszym punktem programu było Muzeum Archeologiczne. Jest niesamowite. Na powierzchni ośmiu tysięcy metrów kwadratowych znajduje się ponad 20.000 zabytkowych przedmiotów, z czego najstarsze pochodzą z szóstego tysiąclecia p.n.e.

Największe wrażenie wywarły na mnie: Maska Agamemnona, która tak naprawdę jest starsza niż panowanie słynnego króla Myken, bo pochodzi z 1500r p.n.e. Odnaleziona została przez słynnego Henricha Schilemanna (odkrywcę Troi, Myken i Tyrynsu) w jednym z grobowców w Mykenach.

W następnej gablocie znajdują się złote maski, dwójki królewskich dzieci.

A w kolejnej gablocie są złote, ozdobne dupersznyty, których przeznaczenia nie jestem pewna.

A teraz poznajcie Kurosa. To szczególny typ posągu. Zawsze przedstawia stojącego, nagiego, młodego mężczyznę z rozpuszczonymi, falistymi włosami, z rękoma luźno opuszczonymi wzdłuż ciała i lewą nogą wysuniętą lekko do przodu. Młodzieniec ma zagadkowy, tzw. archaiczny uśmiech. Ten konkretny posąg pochodzi z około 600 roku p.n.e. i znaleziony został w świątyni Posejdona, na przylądku Sunion.

Dżokej na koniu znaleziony we wraku statku, u wybrzeży wyspy Eubea, w latach dwudziestych XX wieku. Powstał około 140r  p.n.e. Brakuje wodzy i bata, ale rzeźba i bez nich jest wystarczająco dynamiczna.

Zeus, czy może Posejdon? Zależy, czego brakuje w jego prawej dłoni. Błyskawicy, czy trójzębu? Jedno jest pewne - jest to wspaniały, wykonany z brązu, posąg z wczesnego okresu klasycznego, około 460r p.n.e. Czyż nieznany rzeźbiarz nie wykonał mistrzowskiej roboty?

W osobnym pokoju znalazłam posąg patronki miasta, Ateny, z marmuru pendelickiego. Statuetka jest niezwykle podobna do słynnego posągu Ateny, dłuta Fiidiasza (najwybitniejszego przedstawiciela starożytnej greckiej rzeźby, z okresu klasycznego). Moje zdjęcie nie wyszło, a to jest zdjęcie znalezione w internecie:

Spodobał mi się też ten rzymski posąg Diany z Faunem. Wyglądają prawie jak żywi. Wydaję się, że zaraz Faun oberwie od Diany sandałem

Ta częściowo ocalona rzeźba z brązu przedstawia cesarza Hadriana (który po śmierci został zaliczony w poczet bogów).

Przeszłam do następnej sali, a tam ujrzałam wzruszające rzeźby nagrobne. Osoby odchodzące, przedstawiane są zawsze w pozycji siedzącej. Czy tylko mnie poruszają te sceny?

A oto słynny mechanizm z Antykithiry. Służył do obliczania pozycji ciał niebieskich. Znaleziony we wraku statku obok wyspy Antykithira. Nikt nie myślał o starożytnych Grekach jako o doskonałych technikach, a ten mechanizm świadczy o ich niesamowitych możliwościach technicznych. Został skonstruowany, prawdopodobnie przez uczniów Archimedesa, na wyspie Rodos około 200r p.n.e.

Składał się z 37 kół zębatych, z brązu, napędzanych korbą. Tarcza z przodu pokazywała ruch Słońca i Księżyca, na tle znaków Zodiaku oraz używanego wtedy w Grecji kalendarza egipskiego. Ukazywała też fazy księżyca. Tarcze z tyłu, poprzez synchronizację z kalendarzem słonecznym i księżycowym, pozwalały przewidywać zaćmienia Słońca i Księżyca. Samo urządzenie było zadziwiająco małe (33cm x 17cm x 9cm). Zawieszano je w drewnianej ramie. 

Fragmenty niesamowitego zegara:

Największy odnaleziony fragment:

Na koniec -  ja i Zeus 

Ciąg dalszy wędrówki po Atenach, w następnym wpisie. Bo coś Vitalia nie chce mi puszczać więcej zdjęć, za jednym podejściem