Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Odchudzanie a Trauma z dzieciństwa.

fajnie,że masz super męża:) przykre jest to co przeszłaś, ale to już przeszłość teraz walcz o siebie

To niesprawiedliwe, że Cię to spotkało. Trzymam kciuki, żeby udało Ci się pokonać zajadanie emocji i spędzić resztę życia rak jak sobie wymarzyłaś, otoczona miłością 💕

Po takich przeżyciach nie powinnaś w ogóle z mamą się kontaktować. Ja też miałam ciężkie dzieciństwo, rodzice alkoholicy, problem z jedzeniem, wstyd na osiedlu :( Tylko całkowite odcięcie pomogło zacząć normalnie funkcjonować.

Jestes prawdziwa fajterka!! Nie bede Ci tu nic radzic, bo poprostu niewiem, a widze, ze inne dziewczyny ogarnely temat! Za to wiem, ze jestes mega silna i dasz sobie rade ze wszystkim sama. A ze masz dodatkowo oparcie w mezu to tylko gory przenosic!!!

Kochana ... Tak jak radzilam ci że masz odciąć się od mamy tak radze Odetnij się od wspomnień...wiem jest ciężko w głowie zostaja te ciężkie trudne dni... Ale teraz jesteś szczęśliwa masz kochającego męża walcz o wasza miłość zrozumienie i szacunek pokaż mężowi że on też może liczyć na Ciebie w każdej sytuacji spędzicie miło czas nie patrz do tyłu co było tylko co jest teraz i ile już osiagnelas ...dasz rade💪pokaż Wkoncu wszystkim że się zmieniłaś 🙂I że twarda z Ciebie babka😉💪

Uważam, że dzieciństwo ma na to wpływ :( Wiele przeszłaś, uciekałaś w jedzenie... Cieszę się,że masz oparcie w mężu, to bardzo ważne.... ja w swoim nie miałam...

Ja uważam, że powinnaś starać odciąć się od wspomnień 🙂 Wiem, że to bardzo bardzo trudne. Przeżyłam w dzieciństwie podobne sytuacje i uwierz mi, można z tym żyć i przed wszystkim czerpać z życia pełnymi garściami szczęście 💪 My kobiety jesteśmy mega silne, tylko musimy tą siłę w sobie znaleźć, odkryć. Dlatego, żeby to zrobić, odetnij się od przeszłości, wybacz na ile potrafisz matce i żyj i bądź szczęśliwa. Korzystaj z tego co masz teraz 🙂😊

Jesteś dzielną i odważną babką! Radzę terapię, na pewno pomoże Ci poukładać wszystko dookoła. Masz całe życie przed sobą. Zawalcz żeby było piękne!

Bardzo Ci współczuję. Może pomysł o terapii? Nawet takiej telefonicznej

Bardzo wspolczuje Ci. Nigdy nie wiadomo ile nasza psychika moze wytrzymac. Wspolczuję też mamy i mamie, że po tym co się stało jak miałaś 12 lat przyjęła znowu tego człowieka do swojego domu. Gdzie jest ojczym teraz? Mama pewnie sama sobie z wieloma rzeczami nie radzi. ty jesteś silna , zapisz się na terapię. Odchudzasz siędla siebie i dla swojego zdrowia.

Ja również współczuje i wierzę w to,że kiedyś zapomnisz o tych krzywdach.Męża masz wspaniałego i jego się trzymaj.

Współczuję Ci tego co przeżyłaś, a także matki, która nie potrafiła Cię przed tym chronić. Moim zdaniem pomoże tylko psychoterapia. Życzę Ci, by życie nie podkładało Ci więcej kłód pod nogi.

Bardzo mi przykro i bardzo Ci współczuję tego co przeszłaś. Nie dziwię się, że chcesz urwać kontakt z matką ja chyba bym zrobiła to samo. Cieszę się, że trafiłaś na wspaniałego męża, który Cię rozumie i szanuje i oby tak dalej. Życzę powodzenia i zdrówka. Wszystko się ułoży bo macie siebie ❤️

Bardzo mi przykro, ze musialas przez to przejsc. To nie Twoja wina, tylko tego zboka. A z mama bym chyba starala sie urwac kontakt :( ale Ty wiesz lepiej jakie sa relacje miedzy Wami

Przy takich traumach MUSISZ mieć pomoc psychoterapeuty i terapię! Żadne tam pitu pitu YouTubowe! Nawet sami psychologowie mówią, że przy bolesnych doświadczeniach potrzebne jest indywidualne przepracowanie na terapii. Nie wystarczy posłuchać gadki "specjalisty" na YouTube, o innym bełkocie pseudopsychologicznym już nie wspominając. Strasznie mi przykro, że spotkało Cię takie okropne molestowanie i przemoc w domu, od bliskiej osoby, Twojego opiekuna i pod "okiem" matki. Może mama Cię mniej lub bardziej świadomie obwinia o to i odgrywa za "zdradzenie" jej przez partnera? Nie wiem, ale to straszne i traumatyczne co przeszłaś. Nie pozwól sobie by toksyczne zachowania mamy mąciły w Twoim prywatnym życiu. Fajnie byłoby też byś mogła radzić sobie i nie musiała jej prosić o pomoc, ani też nie była zależna od męża. Teraz Wam się układa i może zawsze tak będzie, ale gdyby się coś popsuło, on mógłby wykorzystać sytuację, że "nie masz nikogo", tylko jego i zagrywać tym. Trzymaj się Dzielna Dziewczyno! Rozejrzyj się za profesjonalnym psychoterapeutą, nie oszołomem. Może w najgorszym wypadku przez Skype? Choć słyszałam, że to było nieetyczne dla nich, ale teraz jest koronawirus, więc może tak działają. Powodzenia i wszystkiego najlepszego!

Najważniejsze, że masz obok siebie osobę która Cię kocha i udziela Ci wsparcia. Diagnoza choroby psychicznej nie jest łatwa do przyjęcia i dobrze, że tego nie wypierasz tylko podchodzisz z pokorą. Miałaś naprawdę trudne życie i mam nadzieję, że uda Ci sie w Anglii odnaleźć swoje miejsce. Polecam Ci książkę "Byłam po drugiej stronie lustra. Wygrana walka ze schizofrenią" Autorka była pacjentką szpitali psychiatrycznych (chorowała na schizofrenię ale została uznana za wyleczoną - nie w remisji tylko zdrowa) poza tym jest też psychologiem i psychoterapeutą. Warto przeczytać... Trzymaj sie ciepło

Terapia. Bardzo ciężkie chwile za Tobą, i znalezienie dobrego terapeuty bardzo by Ci pomogło. Dobrze że masz oparcie w mężu. A od matki musisz się mentalnie odciąć. Jak mogła być z tym człowiekiem po czymś takim... Silny stres mógł spowodować u Ciebie tę chorobę. Na pewno jesteś pod opieką specjalisty, niech Cię pokierują dalej. Trzymaj sie!