Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
przed pomiarem ech ....

Witam kochane :)

U nie nadal nie ma zrywu , ciągle tkwię w martwym punkcie. Waga różnie raz 70 kg a czasami 68 kg więc nawet paska nie zmieniam bo po co ... Chciałam kupić karnet na siłownię ale po obliczeniach wyszło że mnie nie stać na razie i zdołowało mnie to trochę , do Mel B też nie mogę się zebrać a to wszystko przez jakieś głupie problemy domowe które się pojawiają się co pewien czas . Im dłużej jestem z partnerem wydaje mi się że zupełnie do siebie nie pasujemy jakbym miała dodatkowe dziecko w mieszkaniu ... dobra ale nie o tym to tylko pretekst a gdzie jest prawda nie wiadomo .

Nawet do treningów biegowych nie mogę się zebrać bo ciągle mam jakiś zamęt w głowie a biegać ze zmartwieniami jest ciężko . Udało mi się wybrać na morsowanie i raz na siłownie , zrobiłam bieżnie 30 min i siłowy 45 min po czym myślałm że umrę :)

Mam jeszcze parę wejściówek na siłkę więc pochodzę sobie ot tak :) Jutro idę na pomiar na tej diabelnej maszynie !!! Wszystko dostanę czarne na białym i ma mi to pomóc w motywacji ponoć ale trochę się boję że będzie odwrotnie . Rano się zmierzę metrem krawieckim i zanotuje wyniki a wtedy postaram się ruszyć z kopyta .

Dieta tez  z lekka zaniedbana znowu , aj to nie jest nadal mój czas ...

Nie wszystko stracone , nie poddam się w styczniu ale muszę doprowadzić do porządku w końcu i ruszyć dupsko do biegania bo maraton przeczołgam się a nie przebiegnę a to by było straszne dla mnie bo to będzie moja wina i nikogo innego .

Jutro się odezwę po tym pomiarze i z dobrą energią ruszę do boju po swoje 60 kg :) 

Miłęgo dnia :) 

Pozdrawiam