Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Trochę pod górkę...

No cóż... a miało być tak pięknie... trening zaplanowany... odżywianie przemyślane... a tu klops - przeziębiłam się  Połamało mnie dziś na całego... przeleżałam pół dnia w łóżku. Ale za to czasu na przemyślenia było w nadmiarze  Tak sobie myślałam, że zrobię sobie taką 'tabliczkę motywacyjną'. Jakieś jedno zdanie powieszone w widocznym miejscu, które pomoże mi w chwilach zwątpienia. To może wydawać się głupie... pewnie takie jest... ale mi już raz pomogło. Zachowałam nawet sobie tą kartkę na pamiątkę  No co... jestem emocjonalną osobą i dobrze mi z tym

Dam sobie kilka dni na wykurowanie i odpuszczę bieganie po lesie... skupie się na diecie i zadbaniu o siebie. Jestem czasami przerażona jak patrze w lustro. Poważnie... momentami straszę. Nigdy nie byłam typem kobiety, która spędza kilka godzin w łazience i nie wychodzi z domu jak jej torebka do butów nie pasuje... ale starałam się. Nawet nie wiem kiedy odpuściłam... zaniedbałam się. Nie będę Wam opisywać szczegółów, bo wydaje mi się to trochę obleśne. Powiem krótko: jest źle. Zrobiłam sobie kilka zdjęć, wydrukowałam na większej kartce i opisałam (ze strzałkami) co powinnam... i co jestem w stanie sama zmienić w moim ciele. Bez szaleństw... tylko podstawowe czynności mniej lub bardziej codzienne. To był trochę dla mnie zimny prysznic. Pomyślałam: Dziewczyno masz 31 lat do cholery... możesz być jeszcze fajną babką... masz predyspozycje, ale w ogóle o siebie nie dbasz... WSTYD! 

Jeny... dużo pracy przede mną, ale przynajmniej wiem, że tego chcę Tylu kobietom... żonom... matkom się udało... I MI SIĘ UDA.