Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 3 - ogarniam

Nie bardzo wiem, czy wierzyć mojej wadze... Po dwóch dniach pokazała -1,2 kg. Wprawdzie na Vitalii mam wpisane, że startuję od 88 kg, ale tak naprawdę było to 88,6. Naczytałam się za to wczoraj na forum o tym, że waga postawiona na miękkim podłożu, takim jak panele, pokazuje niższą wagę niż postawiona na twardych kafelkach. Sprawdziłam (fakt, dość późno w nocy) i się podłamałam... Wyświetlacz pokazał jakąś kosmiczną wagę :( Hm... Chyba muszę odsapnąć. Zobaczę wieczorem, przy zwyczajowym ważeniu około godz. 20. Sprawdzę w obu warunkach.

Nie oznacz to, że się poddaję. Wbrew swojej naturze lenia, idę do przodu. Przeszłam nawet wczoraj zaplanowany przez instruktora trening, choć kompletnie mi się nie podobał. Po pierwsze - rozgrzewka, a na jej początek 8-minutowy bieg. Serio? Komuś przy wadze prawie 90 kg zaleca się bieganie?! Od dawna wiadomo, że bieganie nie jest dla wszystkich, że osobom o większej wadze, gdzie BMI zbliża się do otyłości, bardziej szkodzi niż pomaga, np. na stawy. Nie biegłam, maszerowałam w miejscu. A cała reszta treningu strasznie powolna i nudna. Rozumiem, że lepiej wykonywać ćwiczenia powoli i dokładnie, ale to już lekka przesada. Cóż, zrobię dziś to, co mam zaplanowane, ale jutro (dzień wolny od treningu) spróbuję wybrać sobie jakieś ćwiczenie z FKO.

A wczoraj zyskałam dodatkową motywację :) Ustalono mi konkretny termin wyjazdu erasmusowego z pracy - czerwiec, gorąca Hiszpania! Przecież nie będe na plaży pokazywać swoich wylewających sie boczków, prawda? :P