Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
BŁAGAM POMOŻE MI KTOŚ?wołanie o pomoc

I TAK WIEM ŻE NIEK NIE PRZECZYTA(ALE POCZUJE SIĘ LEPIEJ WYGADUJĄC SIĘ TU)
nie wiem co już robić wszyskie moje koleżki nawet własna matka schudła 20 kilo(strasznie jej za to nienawidze że jej sie udało a mnie nie) a ja nadal jestem tym tłuściochem, grubasem który jak ma problem stres czy popropstu sie nudzi to za przeproszeniem wpier**la jak świnia wygląda jak wieprz. kiedys miałam diete od dietetyczki było okej  7 kg w dół ale porróciuły z dwojona siłą... kiedyś pomimowszystko lubiłam swoje ciało teraz go nie nie nawidze! odkąd pamiętam nawet jak byłam szczupła, to nie do wiary ale tak warzyłam 63 kg miałam rozstepy na biuście teraz mam na udach nie mogę na nie patrzyć czuje się mało atrakcyjna wyglądam obleśnie.no bo jak 19 letnia dziewczyna w rozmiarze 42 może wyglądać ładnie!użalanie nic nie pomoże ale mam dość płakania co się wezmę za siebie 2 max 4 dni diety i koniec kebab fast food czekolada batoniki itd słodycze to zmora!
najchętniej przez rok bym się zamknęła w jakiejś piwnicy i piła wodę z ryyny byle schudnąć
tak marze że mieć to 65 kg i ładnie sie ubierac i nie słyszec ze strony innych że jestem gruba...
żeby jaki kol wiek chłopak spojrzał na mnie.
to takie idiotyczne marze o byciu szczupła ale juz na dzien dobry myśle że jak schudne bede mało atrakcyjna bo zmaleje mi biust i będzie obwisły i sflaczały jak u kobiety po 50siatce ;C
tak bardzo bym chiała zacząc diete i ją trzymac i osiagnac mini cel chociażby -5 kilo!!
brakuje mi wsparcia motywacji powinnam to robic dla siebie ale jakoś tak jak by mi nie zależy no nie wiem to strasznie dziwne ale chyba tak naprawde tego chce potrzebuję