Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dlaczego tak mamy?

Ja akurat od kąt pamiętam była pulchna wręcz gruba i od kąt pamiętam walczę z tym co prawda z różnym efektem.

Też mam taką analizę za sobą i wnioski były takie, że miłości do słodkiego nauczyła mnie babcia, która piekła przepyszne ciasta, pączki itp, potem słodycze przywożone przez wujka z Niemiec, których w Polsce nie było, więc trzeba było najeść się na zapas, dalej wolność po rozpoczęciu studiów, gdzie niezdrowe jedzenie często zastępowało normalne posiłki no i na koniec pójście do pracy i możliwość wydania zarobionych pieniędzy na co tylko się chce, i tu niestety słodycze i inne świństwa dominowały. A teraz niestety człowiek pokutuje za własną głupotę :)

Życzę cały czas dużego zapału! :) Trzymam kciuki :)

Też się nad tym zastanawiałam jak się mogłam tak zapuścić i że wcześniej nie reagowałam jak waga rosła. No cóż, nie ma co gdybać tylko brać się do roboty, bo figura sama się nie zrobi.

Ja jak tak sobie analizowałam kiedyś, doszłam do podobnych wniosków jak twoje, może nie to , że mi przestało zależeć na wyglądzie. Były " ważniejsze" sprawy, języki dzieci, basen dla nich , lekcje dodatkowe a ja...a mnie nikt nie mówił " wyglądasz jak torba, ogarnij się" tylko ciągle słyszałam jaka pani miła, jaka grzeczna jaka fajna i chyba przyjęłam że i wizualnie jest ok. ludzie mnie akceptują. Dopiero jak dziewczyny poszły na studia , a u mnie nastąpiła ekskalacja problemów małżeńskich stwierdziłam " a taki ....pi pi pi , nie dam się...będzie lepiej" co też powolutku czynię. Bo mam zamiar być ..." wystrzałową i niemożliwą " babcią

Myślę, że skupiamy się na innych rzeczach, które wydaja nam się ważniejsze niż my same. A tak na prawdę my jesteśmy ważne. Nie chodzi tutaj o bycie jak modelka i wiecznie wymalowana i w pięknych strojach - ale zadbana tak. Nie wszystkich stać na perfekcyjny wygląd, ale nikt od nas tego nie wymaga. Nie musimy być, jak z okładki wychudzone i podrasowane różnymi programami. Cindy Crawford powiedziała :" Rano, po przebudzeniu, nawet ja nie wyglądam jak Cindy Crawford". My powinniśmy skupić się na swoim zdrowym wyglądzie - a obtłuszczona kobieta nie wygląda na zdrową. My jesteśmy ważne i to my powinniśmy o siebie zadbać, bo nikt inny tego za nas nie zrobi. Doprowadziłyśmy się do tego stanu same i same możemy z tego wyjść. Musimy postawić na siebie, na swoje zdrowie. Tak, jak sobie poradzimy z naszym ciałem i zdrowym trybem życia i walką o swoje zdrowe ja, taki przekaz damy naszym dzieciom. Może kiedyś poległyśmy, ale teraz nasze dzieci widzą, że się nie poddajemy, że walczymy i taka lekcja jest bardzo cenna. Szanujmy się, żeby inni nas szanowali :) Trzymam kciuki. Na pewno dasz radę. I będziesz to zawdzięczała tylko sobie :)

To chyba musi być coś innego niż wiek lub dzieciaki.. ja mam 22 lata, jeszcze 4 lata temu byłam szczupła, a nie wiem co się stało że aż tak utyłam.. wiem tylko że sobie pozwalałam na za dużo, zdecydowanie, ale nie sądziłam że aż takie będą konsekwencje.. teraz trzeba wziąć się w garść i zawalczyć o to co kiedyś miałyśmy :)

Ja też nad tym myślałam i w moim przypadku doszłam do wniosku, że skoro mam kochającego męża, troje wspaniałych dzieci to nie myślałam o tym że jak będę tak jeść, to zrobi się ze mnie wieloryb. Poza tym chyba każda żona i matka lubi dogodzić swoim najbliższym przygotowując im coś pysznego, a przy okazji sama się na to załapie i tak.z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień, miesiąca na miesiąc itd.itd.