Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wracam do domu i zastałam Tatę... 11kg chudszego!

Jej, jak w tytule jestem taka bardzo, bardzo, dumna! Mój kochany Tatuś pod pilnym okiem dietetyka i moim pilnowaniem w stylu "Widzisz!? zjadłeś tego jednego pieroga! Przez takie podjadanie brzuch Ci nie spada!" schudł już 11kg :))))) Waga jak waga, ale jak widzę jak wiszą na nim te bluzy, które jeszcze 2 mies temu były maksymalnie opięte to taką dumną córką jestem :) 

Mama też się wybrała do dietetyka. U niej we wtorek pykną dopiero dwa tygodnie, ale jak przyjechałam to już widzę różnicę - spodnie na tyłku luźniejsze, boczusie spadają no i piersi też - ale tutaj akurat to Mamuśka nigdy nie miała na co narzekać więc teraz też nie będzie :) 

Chyba też się wybiorę...Studiuję dietetykę, wiem - ale tak na prawdę zaczęłam przedmioty (w sumie to póki co jeden przedmiot) stricte dietetyczny i prawda jest taka, że jeszcze nie umiem ułożyć sobie fajnej redukcji dopasowanej do mojego stylu życia, bo pojutrze minie już miesiąc i mam zdecydowanie efekty nieadekwatne do włożonego wysiłku. 

A w końcu... na kim lepiej zacząć analizować, jak nie na sobie?:) 

Wczoraj od rana miałam ochotę na czekoladę i okazało się, że wcale nie tak bezpodstawnie - @ dostałam i w sumie od wczoraj mam dietę czekoladową :D Ale jakoś lamentować z tego powodu nie mam zamiaru :D Tym bardziej, że przyjechałam na weekend do domu - jak przez cały mój pobyt we Wrocławiu jestem na maksa spięta, zero czasu dla siebie, gotuję, sprzątam, piorę, siłownia, uczelnia, znajomi i wszystko - tak w domu pozwalam sobie na całkowity luz :)))))