Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
plusy i minusy emigracji; urlop w Polsce.

Nie wiem jak inni, ale ja chyba nie jestem stworzona do życia na emigracji. Jestem tu sama z narzeczonym, a będąc rodzinna osoba strasznie tesknie za Rodzinka w Polsce, no i przyjaciółmi. Każdy powrót do domu, to czysta radość i nieodłączny gdzieś czajacy się moment kiedy ląduje z głową u Mamy na kolanach zaplakana, bo nie chce opuszczać domu. Przyjazd do Polski, to mnóstwo chwil, kiedy pozwalam sobie, na przyjemności, o których mogę tylko pomarzyc będąc zdała od domu. Szaberek na działce Tatusia, truskawy czy czereśnie jedzone w kilogram ach, najlepsze lody ever w Castellari, super kawka z Siostra, spotkania z przyjaciółmi, "dokladki"u Babci narzeczonego, która, z czego jestem bardo dumna,zaadoptowała mnie-teraz mam Babcię: D no, ale do czego zmierzam,. Przechadzając sie po mieście, mijalam pyszna cukiernię, a w niej weszły mi w ręce paczki, bajaderka. Mama kupiła eklery i ukochanego piernika..nie sposób się oprzeć. To są smaki, ktore śnią mi się po nocach... Gdybym była w Pl, to pozwolilabym sobioe na nie może raz w miesiącu, paczek na spole w skórka, i nie mialabym takiego wilczego apetytu na te smakolyki. Nie nie próbuje się tłumaczyć, ale staram się zauważyć, ze Polska, to nie tylko kraj, ulice, ludzie, to również tęsknota za nasza kultura, smakami, tradycjami,,które na obczyźnie, choć starammsie zachować, jednak zacierają się w gąszczu zachodniego stylu życia. Nie wazylam się jeszcze, boje sie:p ale zaraz po przyjeździe wskpczylam w strój i pobieglam swpoj dystans:) nawet się mile zaskoczyła m, bo czas miałam taki sam:) no, także wyjazd udany, ciężki koniec, ale trzeba klate wypchnąć do przodu i dac rade:D czego i Wam życzę:)