Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
biegowy plan treningowy.

Hej. 

Żeby nie wyszło na to, że potrafię tylko ładnie pisać o diecie, zaserwuję Wam teraz dla odmiany kilka konkretów o mojej aktywności. 

W zasadzie biegam trzeci tydzień. Pierwsze dwa tygodnie to bardziej taki zryw z koleżanką. Pierwotnie miała to być siłownia, ale jednak ceny karnetów trochę nas zniechęciły, a pogoda wręcz prosiła o wykorzystanie jej. Zainaugurowałyśmy wszystko wycieczką do decathlonu. Uzupełniłam to co już miałam o koszulkę do biegania i kettlebell do ćwiczeń w domu i wyruszyłyśmy... na lody ;) Ale następnego dnia już zaczęłyśmy biegać. Ok... truchtać. Ok, właściwie to głównie maszerować i truchtać raczej sporadycznie. Zaliczyłyśmy 4 takie wyjścia w ciągu 2 tygodni. 

Ale jakoś za bardzo nie widziałam efektów. W sensie kondycji, bo tych w lustrze to się jeszcze nie spodziewam- na początku za bardzo sobie odpuszczałam w kwestii odżywiania, także na szybkie efekty nie liczyłam. 

W tym tygodniu ruszyłam sama (mam wrażenie jakbym w ogóle sama została w mieście na ten długi weekend- no ale ktoś musi pracować :P) z programem na rozbieganie. 

Proszę, o takim:

(nie patrzcie na dni tygodnia, zaznaczam po prostu kółeczkami, co już zrobiłam) 

Przedwczoraj wyszłam z zamiarem zrobienia pierwszego dnia, ale po 10 seriach stwierdziłam, że w sumie to czemu nie zrobić 11... przeskoczyłam od razu na drugi dzień A dzisiaj najpierw zrobiłam 4 serie według planu (1min biegu 1 min marszu) a później postanowiłam spróbować dać z siebie więcej. No i przeszłam do 2min biegu 1min marszu. Zrobiłam 8 serii... O dziwo kondycyjnie dałam w miarę radę, ale nogi mnie wręcz paliły. Dowlokłam się do plenerowej siłowni, poćwiczyłam trochę i jeszcze na koniec weszłam po schodach na 6 piętro (jeśli któregoś dnia przestanę nagle zwalniać i umierać po przekroczeniu 4 to okrzyknę się mistrzem świata) 

Czy jestem z siebie zadowolona? I tak i nie. 
Tak- bo widzę, że jednak są efekty i daję radę. 
A nie bo jednak mogłaby być chociaż raz w życiu cierpliwa i trzymać się planu. Brakuje mi tylko teraz jakiejś kontuzji... (tfu, tfu) Obiecuję już grzecznie trzymać się rozpiski. Nie zawsze pośpiech i nadmierne ambicje są wskazane. I nie wszystko można przyśpieszyć. Ale sobie chyba najtrudniej takie rzeczy wytłumaczyć. 

Idę pod prysznic i czeka mnie już dzisiaj tylko relaks z książką. Trzeba korzystać, bo jutro już do pracy (dobrze, że na drugą zmianę i nie muszę się zrywać przed 6)

Dobranoc :)