Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Szczypie w dupę

Na pewno był taki wers w tym wierszyku o zimie złej. A jak nie było, to zdecydowanie powinien być dodany. Bo co prawda wczoraj dzień łóżkowy z kotem, tak zwany Caturday, ale dzisiaj pan mężczyzna kazał słusznie ruszyć tyłek i wybraliśmy się do pobliskiego parko-lasu. Twarz zamarzła mi od razu, z czego pan mężczyzna pewnie się cieszył, bo nie mogłam za dużo mówić. Potem tyłek zaczął szczypać. Nóg zupełnie nie czułam. Było tak: szczypiąca dupa, potem długom długo nic i nagle moje stopy ślizgające się po śniegu nie wiadomo jak, bo przecież nie czułam żadnego połączenia między nimi, a szczypiącym tyłkiem. Ale spacer był, całkiem fajny. I pogadanki o przyszłości też były mimo twarzowego paraliżu.

Po drodze do domu wstąpiliśmy do sklepu żeby nabyć kaszkę owsianą BoboVita dla mnie na śniadanie. Bo lubię takie papki z dodatkiem owoców i pestek, tylko pan mężczyzna niepocieszony:

"Bo jak zmywam czasem po śniadaniu, to się czuję, jakbym z bezzębnym dzieckiem mieszkał"

Chyba powinnam się cieszyć, że porównał mnie do kilkumiesięcznego dziecka, bo wszyscy wiemy, że stan bezzębny u ludzi występuje również w znacznie późniejszym stadium...