Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Miało być pięknie wyszło jak zawsze 🙄

Kochana co u Ciebie.... Mi ten rok też nie szedł nie szedł 5 mc ale ruszyłam i tego wiatru już nie chcem stracic

Takie to znajome... Ale walcz.

Kochana to właśnie są zaburzenia odżywiania, z którymi sama się zmagam. Zrób coś dla siebie, małymi krokami, nie wszystko na raz. Może nie jestem dobrym przykładem, bo też dopiero zaczynam walczyć o siebie. Jeśli potrzebujesz i jestem zła na samą siebie polecam psychoterapię. Ja chodzę już rok i dopiero teraz coś we mnie przeskoczyło. Trzeba sobie dać czas, dać czas na porażki i celebrować sukcesy. :)

Komentarz został usunięty

Skąd ja to znam? Najważniejsze to wstać i otrzepac kolana i do działania ..wie ciężko to zrobić, ale potrafisz/my.. znów muszę zaczynać.... dlatego doskonale Cię rozumiem

Jest taki moment, że naprawdę sobie można powiedzieć, że już "dość". Czasami żeby dojść do tego momentu trzeba więcej przejść. Ważne że chcesz to zmienić i się starasz. Może masz w głowie nieprzepracowane jeszcze rzeczy. Odchudzanie zaczyna się w głowie. Ja sobie stworzyłam swój dziennik odchudzania. Mam tam wypisane moje własne motywacje, cele, pisze o emocjach i jak minął dzień. Mam to w formie papierowego zeszytu. Bardzo mnie to motywuje, widzę na papierze, że osiągnięcie mojego celu jest osiągalne i wierzę w to. Życzę Ci wytrwałości i tego żebyś się nie poddawała i walczyła o siebie każdego dnia. Nie jest mi łatwo to pisać, bo sama miałam(mam) problem z moją głową i odchudzaniem, ale wierzę że mi się uda. Ty też uwierz i działaj :)

Na diecie też można czerpać z życia pełnymi garściami, najważniejsze jest zdrowie a dopiero potem ładna sylwetka. Ja jestem na diecie już długo, dużo sobie odmawiam z jedzenia i nie wydaje mi się żebym coś traciła poza kilogramami :) pozdrawiam!